HALTERIA, O PRIMEIRO VIROVORO

Para calquera tipo de materia orgánica, o máis probable é que algún tipo de organismo evolucionase para comerla. Plantas, carne, algas, insectos e bacterias son consumidos por diferentes criaturas, pero agora os científicos descubriron algo novo no menú: os virus.

Como os virus atópanse en todas partes, é inevitable que os organismos os consuman de forma accidental. Pero o investigador John DeLong, da Universidade de Nebraska-Lincoln, quería pescudar se algún microbio alimentábase activamente de virus e se esa dieta podía favorecer o crecemento fisiolóxico dos individuos e o crecemento da poboación dunha comunidade.

Os virus están compostos de nutrientes interesantes: ácidos nucleicos, moito nitróxeno e fósforo, o que quere dicir que deberían ser apetitosos para algún ser vivo o suficientemente pequeno para que constitúan unha merenda substancial.

Para probar a hipótese, DeLong e o seu equipo recolleron mostras de auga do estanque, illaron diferentes microbios e logo engadiron grandes cantidades de clorovirus, un habitante de auga doce que infecta ás algas verdes. Durante os días seguintes, o equipo seguiu o tamaño da poboación dos virus e dos demais microbios para ver se estes comíanse a aqueles.

E, efectivamente, un microbio en particular parecía alimentarse dos virus: un ciliado coñecido como Halteria. En mostras de auga sen outra fonte de alimento para os ciliados, as poboacións de Halteria medraron unhas 15 veces en dous días, mentres que os niveis de clorovirus reducíronse 100 veces. Nas mostras de control sen o virus, Halteria non medriu en absoluto.

En probas posteriores, o equipo marcou o ADN do clorovirus cun colorante fluorescente e descubriu que as células de Halteria pronto empezaron a brillar. Isto axudou a confirmar que a Halteria estaba a consumir o virus.

Estes experimentos demostran que o recentemente acuñado termo «virovoría» pode ocupar agora o seu lugar entre herbivoría, carnivoría e outros, e a Halteria coróase como o primeiro viróvoro coñecido. Pero, por suposto, é pouco probable que sexa o único que existe, e os investigadores teñen previsto seguir investigando o fenómeno, incluídos os seus efectos nas redes tróficas e en sistemas máis amplos como o ciclo do carbono.

FONTE: baltasar Pérez/quo.eldiario.es/ciencia