SABÍAS QUE... POR QUE TEMOS PESADELOS?

Os pesadelos transcenden a realidade e mergúllannos no escuro abismo do descoñecido. Son como pasaxes lúgubres que nos conducen a dimensións paralelas infestadas de medos arraigados e visións perturbadoras. 

E é que durante o soño a mente convértese nun teatro surrealista onde os medos máis profundos atopan a súa resonancia. Nos pesadelos o control desvanécese e cede o escenario a criaturas sinistras, situacións angustiantes ou sucesos incomprensibles. A suor fría e os latexados acelerados do corazón son o selo característico destas vivencias oníricas.

Os pesadelos non discriminan por idade nin xénero; todos somos susceptibles á súa influencia. Frecuentemente, reflicten preocupacións profundas, ansiedades ou conflitos non resoltos na vixilia, manifestándose en secuencias aterradoras ou escenarios catastróficos. Agora ben, cales son os pesadelos máis repetidos? E, quizais o máis importante, por que se producen?

Calcúlase que o 90% da poboación espertouse algunha vez con suores frías, taquicardia e tremendo de medo. Segundo os expertos una dos pesadelos que máis se repiten é aquela en a que unha persoa imaxínase precipitándose ao baleiro, séguelle a caída de dentes (a cal a sofren unha de cada cinco persoas ao longo da súa vida), aquela en a que se nos esquece algo importante ou o pesadelo na que sufrimos un ataque violento.

Durante a Idade Media unha dos pesadelos máis repetidos eran os íncubos e os súcubos. Segundo o folclore os súcubos atacaban ás súas vítimas para absorber o sangue e a enerxía vital do home, mentres que os íncubos atacaban sexualmente á súa vítima ata facela perder a virxindade.

Os pesadelos adoitan ser máis frecuentes no primeiro terzo da noite e poden ser producidas por multitude de factores, entre os que se atopan o estrés e a ansiedade. Tamén poden ser provocadas por psicofármacos, medicación que se utiliza para o tratamento de enfermidades neurodexenerativas, como o Parkinson ou o Alzheimer, fármacos antihipertensivos ou drogas recreativas.

Segundo a Asociación Estadounidense do Soño os pesadelos, en contra do que viña pensando, poderían ter un efecto positivo para o noso cerebro, xa que lle axudarían a procesar algunhas experiencias intensas vividas ao longo do día.

E é que cando o noso cerebro está na etapa REM do soño, tanto a amígdala cerebral (a encargada de procesar as emocións) como o hipocampo (o responsable de almacenar os recordos) están moi activos. Dalgunha forma poderíase dicir que mentres durmimos organizamos e almacenamos as nosas vivencias, un fenómeno que se podería resumir en: «durmir para esquecer, durmir para lembrar». E é que, dalgunha forma, o soño axúdanos a fortalecer os recordos emocionais e a atenuar aquelas reaccións hostís.

FONTE: Pedro Gargantilla/abc.es/ciencia      Imaxe: conecta.tec.mx/es