RESOLTO O ENIGMA DA ORIXE DAS DÚAS LÚAS DE MARTE: FOBOS E DEIMOS
A orixe de Fobos e Deimos, as dúas lúas de Marte, foi sempre un enigma. Algunhas das súas estrañas propiedades, en efecto, levan moito tempo desconcertando aos científicos. Por unha banda, ambos os satélites son moi pequenos (22,2 e 12,4 km respectivamente) e teñen formas irregulares. Ademais, Fobos está tan preto de Marte (a só 6.000 km da súa superficie) que está a ser esnaquizado polas forzas de marea, de modo que se achega cada vez máis ao planeta e terminará converténdose nun anel de rochas que finalmente caerán sobre el. Todo o contrario que Deimos, máis pequeno e distante pero que goza dunha órbita cómoda e estable ao redor do planeta vermello.
Entre as teorías que se barallaron ata o de agora, a máis aceptada suxire que estas lúas poderían ser asteroides ’de paso’ capturados pola gravidade marciana. Segundo esta hipótese, Fobos e Deimos orixináronse no cinto de asteroides, entre Marte e Xúpiter, e foron capturados por Marte nalgún momento da historia temperá do Sistema Solar.
Outros, con todo, propoñen que Fobos e Deimos poderían formarse ao mesmo tempo que Marte, a partir do disco de entullos que rodeaba ao Sol recentemente nado, nos albores do Sistema Solar. Pero a forma irregular e a escasa densidade destas lúas (moi inferior á do propio Marte) desafían esta teoría.
Pero existe outra posibilidade, e agora un equipo de investigadores parece atopar unha solución ao misterio: Fobos e Deimos formáronse como consecuencia do impacto dun gran obxecto xeado (poida que cun tamaño similar ao de Plutón) sobre Marte, hai miles de millóns de anos. O achado, capitaneado por Courteney Monchinski, do Instituto de Tecnoloxía de Tokio, acaba de ser presentado polos investigadores na Conferencia sobre Ciencia Lunar e Planetaria que se celebra estes días en Houston, Texas.
O estudo da composición xeolóxica de Fobos e Deimos, incluídas os sinais que indican a presenza de auga, suxeriron sempre a idea de que ambos se parecen máis aos asteroides que ao propio Marte, o que levou á hipótese de que fosen asteroides capturados. Con todo, esa posibilidade non consegue explicar as súas órbitas circulares, que segundo Monchinski e o seu equipo apuntan a unha orixe ben distinta: as dúas lúas poderían formarse cando un obxecto grande e frío estrelouse contra Marte, expulsando material do Planeta Vermello para crear un disco de entullos que, máis tarde, fusionouse nas dúas lúas.
A teoría do impacto non é nova, pero ten un grave inconvinte: o proceso quentaría todo ese material a miles de graos, o que evaporaría a auga e derretido gran parte do material similar aos asteroides que se atopa nas superficies das dúas lúas. Ata o de agora, os científicos que trataron de ’facer funcionar’ esta posibilidade foran incapaces de achar un escenario que conseguise explicar tanto a composición como as órbitas das dúas lúas. Pero iso é exactamente o que Monchinski e os seus colegas conseguiron facer.
Os investigadores levaron a cabo numerosas simulacións do impacto de Marte contra un gran obxecto xeado, en lugar de contra un rochoso. A principal vantaxe deste escenario é que unha boa parte do xeo evaporaríase durante a colisión, absorbendo unha gran cantidade de calor. Como consecuencia, o disco resultante só se quentou a uns cuantos centos de graos en lugar da varios miles, permitindo así a ’supervivencia’ dunha parte da auga.
Outra vantaxe importante deste escenario é que, cun impactador xeado, o disco terminaría tendo ata un 80 por cento de material do impactador e só un 20 por cento de material de Marte. "Isto é interesante -di Monchinski- porque significa que as lúas están compostas principalmente de materiais do impactador en lugar de materiais de Marte". O cal explicaría por que a composición de Fobos e Deimos é tan diferente á de Marte.
FONTE: José M. Mieves/abc.es/ciencia
0 comentarios