O achado de 11 obxectos máis aló do cinto de Kuiper suxire que o Sistema Solar é moito maior do esperado
Máis aló de Neptuno atópase o cinto de Kuiper, un extenso disco de obxectos xeados que rodea todo o Sistema Solar e de onde proceden a maioría dos cometas / ESO/M. KORNMESSER
Buscaban novos obxectos no cinto de Kuiper, un anel de entullos máis aló da órbita de Neptuno que contén un gran número de corpos xeados, incluído o planeta anano Plutón. Pero descubriron algo inesperado: 11 obxectos que se atopan moito máis alá, nun lugar onde ninguén pensaría que puidese haber algo. Trátase dun equipo de investigadores formado por científicos do telescopio xaponés Subaru, en Hawai, e da nave espacial New Horizons, da NASA, e o seu achado, publicado en dous artigos en Planetary Science Journal e o servidor arXiv, podería significar, entre outras cousas, que o Sistema Solar é moito maior do que pensabamos.
A New Horizons foi lanzada en 2006 e o seu primeiro destino foi Plutón, do que enviou unha excepcional colección de imaxes. Pero a súa misión non rematou aí, e dirixiuse despois cara a un pequeno e afastado obxecto do cinto de Kuiper, Arrokoth. Desde entón, os científicos da misión tentaron identificar novos obxectivos para que a nave estúdeos de preto, e unha desas procuras levou a cabo xunto ao equipo de astrónomos do telescopio Subaru. Unha colaboración, por certo, en grao sumo exitosa e durante a que a cámara dixital do telescopio, Hyper Suprime-Cam (HSC), formada por 116 sensores que en total teñen 870 megapíxeles, descubríronse ata 239 novos obxectos transneptunianos.
Unha cifra impresionante, desde logo, pero había algo que o era aínda máis. "O máis interesante das observacións de HSC, explica Fumi Yoshida, coautor dos dous artigos, foi o descubrimento de 11 obxectos a distancias máis aló do coñecido Cinto de Kuiper. Se isto confírmase, sería un descubrimento importante e supón que a nebulosa solar primordial era moito máis grande do que se pensaba anteriormente, o que pode ter implicacións no proceso de formación de planetas".
A maioría dos obxectos transneptunianos (máis aló de Neptuno) descubríronse a entre 30 e 55 unidades astronómicas (UA), (unha UA é a distancia entre o Sol e a Terra, uns 150 millóns de km). Máis aló, a densidade dos obxectos diminúe, ata chegar ao chamado ’cantil de Kuiper’, onde a súa densidade decrece drasticamente. E precisamente aí, entre 70 e 90 UA de distancia, é onde o equipo atopou os novos 11 obxectos. New Horizons atópase actualmente a unhas 60 UA da Terra.
"Se se confirma, escriben os investigadores, estes obxectos delatan a presenza dunha abundancia ata o de agora non recoñecida de obxectos distantes que poden axudar a explicar unha serie doutras observacións que doutra maneira non coinciden co que sabemos sobre o Cinto de Kuiper". Podería ser, mesmo, que ’aí fose’ houbese un segundo cinto de Kuiper esperando a ser descuberto.
Desde logo, necesitaranse máis observacións para confirmar que esa nova ’poboación’ de rochas espaciais está realmente alí, aínda que os investigadores sinalan que ata o de agora tiveron unha impresionante taxa de éxitos á hora de identificar obxectivos para o seguimento. Unha dos principais labores do telescopio Subaru, en efecto, é identificar posibles obxectos que despois son estudados e seguidos por outros telescopios, e dos 23 obxectivos seleccionados para o posterior seguimento co Telescopio Espacial Hubble, 22 terminaron por ser confirmados.
O achado, se se confirma, podería explicar algunhas observacións fortuítas nas que estrelas de fondo parecen atenuarse súbitamente, ou as inesperadas taxas de po detectadas pola nave New Horizons onde se supón que non debería haber nada. Pero, máis aló diso, podería tamén ter implicacións na nosa procura de vida.
En moitos aspectos, ata o de agora o noso Sistema Solar parecía ter características únicas en comparación con outros sistemas estudados polos científicos. Diferenzas que poderían gardar o secreto de por que aquí, e que saibamos só aquí, desenvolveuse a vida. Pero se as observacións destes novos obxectos son correctas e o Sistema Solar realmente esténdese máis aló do que se pensaba, entón podería non ser tan diferente do resto.
En palabras de Wes Fraser, autor principal de ambos os estudos, "durante moito tempo o cinto de Kuiper do noso Sistema Solar pareceu ser moi pequeno en comparación con moitos outros sistemas planetarios, pero os nosos resultados suxiren que esa idea podería deberse a un rumbo de observación. Entón, talvez, se se confirma este resultado, o noso Cinto de Kuiper non sexa tan pequeno e inusual despois de todo en comparación cos que rodean outras estrelas".
O que fai un pouco máis fácil que a vida, igual que fixo aquí, conseguise prosperar ao redor doutras estrelas.
FONTE: José Manuel Nieves/abc.es/ciencia
0 comentarios