MADAME LIBÉLULA: Cynthia Longfield
Cynthia Longfield: a apaixonante vida de Madame Libélula / iStock/ mocoo, :Alfadanz + Midjourney - Cynthia Longfield
Desde a súa tenra infancia, Cynthia desenvolveu unha atracción poderosa cara ás libélulas (fermosas criaturas) e outros insectos. A orde de insectos odonatos inclúe os anisópteros (as libélulas propiamente ditas) e os zigópteros, é dicir, os caballitos do diaño. Estes últimos diferéncianse dos primeiros en que as súas ás en descanso alíñanse co abdome. A nosa entomóloga converteuse nunha autoridade en ambos os tipos.
Talvez non o pensaches nunca, e adiantámoscho: sabias que non son o mesmo as libélulas que os caballitos do diaño? Explicámoscho neste artigo sobre as características máis sorprendentes dos caballitos do diaño. A natureza é interesante, pero seguiremos falando de Cynthia Longfield, a gran entomóloga.
Cynthia naceu o 16 de agosto de 1896 en Londres, Reino Unido. Pero os seus pais, angloirlandeses, dividían o seu tempo entre Londres e o Castelo de Mary en Cloyne, no condado de Cork, propiedade da familia por vía materna. Alí vagaba polo campo e daba renda solta á súa curiosidade por aqueles pequenos seres alados. A súa nai alentou na infancia o seu interese polas libélulas, aínda que non tanto o seu afán aventureiro. Talvez herdado das súas lecturas temperás da teoría da evolución de Darwin e da súa viaxe no Beagle. Chegou a escribir: "Fun á expedición do St. George para seguir os pasos de Darwin e conseguino". Foi capaz de interiorizar a gran importancia do traballo de campo e as viaxes, circunstancias que a converteron nunha gran científica.
En 1921 fixo a súa primeira xira polo estranxeiro, a Brasil, Arxentina, Chile, Bolivia, Perú, Panamá, Xamaica e Cuba. Foi nesta viaxe cando a súa paixón pola entomoloxía asentouse nela. Tres anos máis tarde participou na mencionada expedición do St. George, que foi unha recreación das viaxes de Darwin. Nesta expedición colleitou avelaíñas, escaravellos e bolboretas para o Museo de Historia Natural de Londres.
Tempo despois traballaría como catalogadora e sen remuneración no Museo, onde tiña ao seu cargo a colección de libélulas. Aínda que permaneceu no posto 30 anos, seguiu viaxando polo mundo en busca de especímenes. É importante remarcar que o traballo de Cynthia no museo non se limitou simplemente a catalogar insectos. Publicou regularmente os seus achados, formou parte de comités de museos e foi membro da Sociedade Entomolóxica de Londres (1925), da Sociedade Xeográfica Real (1925) e da Sociedade de Historia Natural de Londres (1926). De feito, foi a primeira muller que pertencía a estas sociedades.
Unha anécdota interesante ocorreu na súa viaxe a Exipto, en 1923: atrapou un escorpión na mismísima tumba de Ramsés IX. En 1927 formou parte dunha expedición científica de seis meses na Matogueira Grosso, en Brasil. Alí colleitou 38 especies de libélulas, tres das cales eran especies novas. Máis tarde, en 1929, realizou expedicións ao sueste asiático, onde colleitou avelaíñas e bolboretas.
En 1934 visitou algúns países de África. Esta vez viaxou soa e identificou seis novas especies de bolboretas e libélulas. En 1937 visitou Cidade do Cabo e Zimbabwe, pero contraeu malaria ese mesmo ano e tivo que regresar a Londres. Ademais, o estalido da Segunda Guerra Mundial impediulle volver a África. Durante a contenda, foi voluntaria no Servizo de Bombeiros Auxiliares de Londres (na Primeira Guerra Mundial traballara nunha fábrica de avións de Fullham Road).
Unha publicación de gran éxito foi Libélulas das Illas Británicas, en 1937, un superventas que se esgotou con rapidez e que se converteu nun manual clásico sobre o tema. Retirouse do museo en 1956, para volver ao castelo de Cloyne e nunca deixou de viaxar e investigar en entomoloxía. En 1979 doou o seu arquivo e biblioteca persoal, con 500 libros, á Real Academia Irlandesa e, por outra banda, a súa colección de mostras irlandesas ao Museo de Historia Natural de Dublín.
Hai dúas libélulas que se nomearon na súa honra: Coryphaeschna longfield (Brasil) e Agrionopter insignis cynthiae (Illas Tanimbar). En 1983 foi elixida como o primeiro membro honorario da Sociedade Británica de Libélulas. Cynthia Longfield faleceu o 27 de xuño de 1991 e foi enterrada na Iglesia St. Coleman de Irlanda, moi preto de Cloyne.
Hoxe é lembrada como Madame Libélula.
0 comentarios