O nunca visto: descobren un planeta cunha órbita perpendicular ao redor de dúas estrelas

Na ilustración, a inusual órbita do exoplaneta 2M1510 (AB) b ao redor das súas estrelas anfitrioas, un par de ananas marróns. O planeta recentemente descuberto ten unha órbita polar, que é perpendicular ao plano no que viaxan as dúas estrelas / ESO/L. Calçada

Un equipo internacional de astrónomos detectou por primeira vez un exoplaneta que vira nunha órbita completamente perpendicular respecto ao plano das súas dúas estrelas.

O achado, publicado en Science Advances, foi posible grazas ao Very Large Telescope (VLT) do Observatorio Europeo Austral e supón a primeira evidencia sólida dun planeta cunha "órbita polar" nun sistema binario.

O planeta, bautizado como 2M1510 (AB) b, orbita ao redor de dúas ananas marróns novas, obxectos demasiado grandes para ser planetas, pero non o bastante masivos para converterse en estrelas, que se eclipsan mutuamente desde a nosa perspectiva.

Este sistema é dobremente raro xa que é só o segundo par de ananas marróns eclipsantes coñecido e o primeiro cun planeta virando nun ángulo recto respecto a a órbita dos seus dous soles.

Ata o de agora, observáronse planetas orbitando estrelas binarias, pero sempre en órbitas máis ou menos aliñadas co plano das estrelas. Aínda que existía a hipótese de que poderían existir órbitas perpendiculares, nunca se confirmou a existencia dun planeta nunha órbita polar.

Mentres refinaban as características das ananas marróns co espectrógrafo UVES do VLT, os investigadores notaron alteracións nas súas traxectorias orbitais que só podían explicarse pola presenza dun planeta. "Atopar un planeta nestas condicións, ao redor de dúas ananas marróns e cunha órbita tan peculiar, é realmente pouco común, foi unha sorpresa", sinala o coautor Amaury Triaud.

O sistema 2M1510 foi detectado por primeira vez en 2018 mediante o telescopio SPECULOOS, tamén situado no deserto chileno de Atacama, que busca mundos habitables ao redor de estrelas ultrafrías.

Este descubrimento non só desafía os modelos clásicos de formación planetaria, senón que tamén abre novas portas para entender a diversidade de arquitecturas planetarias no universo.

FONTE: Jhoan M. López/20minutos.es