NOBEL DE MEDICINA 2009

O Premio Nobel de Fisioloxía e Medicina deste ano reaceu en Elizabeth H. Blackburn, Carol W. Greider e Jack W. Szostak, descubridores dos telómeros e a enzima telomerasa que coas súas implicaciones afectan tanto ao proceso de avellentamento como ao cancro.

O trío de investigadores descubríu un anel de protección en torno aos cromosomas creados polos denominados telómeros e as telomerasas, que fan as funcións de fonte de xuventude das células.

Elizabeth H. Blackburn, nacida en 1948 en Tasmania (Australia) e con dobre nacionalidade estadounidense-australiana. Profesora de Biloxía e Fisioloxía na Universidade de California, San Francisco.

Carol W. Greider, nacida en 1961 en San Diego-California (USA).Profesora de Oncología en Johns Hopkins University School of Medicine de Baltimor.

Jack W. Szostak, nacido en 1952 en Londres. Profesor de Xenética en Harvard Medical School de Boston.

Os Premios Nobel otórganselle ás persoas que realizaron investigacións sobresaintes, inventaran técnicas ou equipamentos revolucionarios ou contribuíran notablemente á sociedade. Instituíronse como vontade de Alfred Bernhard Nobel (Estocolmo, 21 de outubro de 1833-San Remo, 10 de decembro de 1896.

O inventor da dinamita e industrial sueco, firmou un testamento no Club Sueco-Noruego de París o 27 de novembro de 1895. Sentíase culpable pola súa responsabilidade como empresario enriquecido a través dunha industria productora de dinamita, que tiña como especial mercado a minería, pero tamén a guerra. Esa puido ser a motivación principal do seu afamado testamento, unida tamén a costume de realizar accións para facer transcender o seu nome ao morrer.

Desde a súa instauración en 1901, os Premios Nobel recaeron en sete españois:

1904	José Echegaray	Literatura
1906	Santiago Ramón y Cajal	Medicina e Fisioloxía
1922	Jacinto Benavente	Literatura
1959	Severo Ochoa	Medicina e Fisioloxía
1956	Juan Ramón Jiménez	Literatura
1977	Vicente Aleixandre	Literatura
1989	Camilo José Cela	Literatura