OS PRIMEIROS PASOS DUNHA ESTRELA: O CÁGADO

"O cágado" é unha nube de gas e po que se convertirá nunha estrela / HUBBLE

Un brillante cágado azul xorde nadando a través da negrura do espazo. Coñecido como IRAS 20324 4057 pero alcumado “o Cágado”, esta nube de gas e po captada polo telescopio Hubble deu a luz a unha protoestrela brillante, un dos primeiros pasos no desenvolvemento dunha estrela.

En realidade, hai varias proto-estrellas-estrelas na "cabeza" deste cágado, pero a de cor amarela brillante nesta imaxe é a máis luminosa e masiva. Cando esta protoestrela reúna suficiente masa do seu ámbito co tempo xurdirá como unha nova estrela de pleno dereito.

O intenso resplandor azul é causado polas estrelas próximas que disparan a radiación ultravioleta a IRAS 20324 4057, que tamén esculpe a súa cola nunha forma longa e ondulada. En total, este grupo esténdese por aproximadamente un ano luz da cabeza a punta da cola, e contén gas que pesa case catro veces a masa do sol.

Enmarcado nun contexto de estrelas distantes, IRAS 20324 4057 está facendo o seu camiño a través de Cygnus OB2, unha asociación estelar a 4.700 anos luz da Terra, na constelación de Cygnus. Esta asociación é unha das maiores agrupacións coñecidas, e é famosa polos seus membros de peso pesado. Contén algunhas das estrelas máis quentes, máis masivas e máis luminosas coñecidas, algunhas das cales son uns dous millóns de veces máis luminosas que o sol.

O Cágado non está só neste estanque interestelar. Xusto fóra da vista á parte inferior dereita desta imaxe encóntrase outro obxecto curioso chamado "O peixe dourado" polos astrónomos. O Goldfish, o seu nome en inglés, é aproximadamente a metade da lonxitude de IRAS 20324 4057, e tamén cre que é un glóbulo de gas que está a ser esculpido pola radiación de estrelas do cúmulo.

Completando este trío, hai unha pequena masa de gas de cor azul, informalmente coñecido como " o neno inquedo " por algúns astrónomos, visible na parte inferior esquerda desta imaxe de Hubble. Os tres obxectos teñen a mesma orientación no ceo e parecen ser máis brillante nos seus lados norte, o que leva aos astrónomos a crer que están a ser formados polos ventos agresivos e a radiación que se deriva das estrelas quentes de Cygnus OB2 cara á parte superior dereita do marco.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia