MEDRA O MISTERIO DAS MANCHAS BRANCAS DE CERES

Vista detallada e en falsa cor do cráter Occatos e as súas estrañas manchas brillantes   / NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI

Por agora, todos os esforzos resultaron inútiles. E é que Ceres, o planeta anano que reina no Cinto de Asteroides, entre as órbitas de Marte e Xúpiter, segue empeñado en ocultar aos científicos a orixe das intrigantes manchas brancas que brillan no centro dalgúns dos seus cráteres.

Na semana pasada, celebrouse na localidade francesa de Nantes a Conferencia Europea de Ciencias Planetarias, e Ceres (que ten un diámetro de 950 km.) foi un dos temas estrela nesa edición do evento. Alí, os investigadores debullaron neses días as súas hipóteses, pero admiten que, a pesar de que a sonda Dawn leva orbitando a Ceres xa seis meses, a orixe das manchas segue sendo descoñecido.

As manchas foron vistas por primeira vez xusto no centro do cráter Occator pouco antes de que Dawn chegase ao seu destino, o pasado 6 de marzo. Antes, en 2011 e 2012, a nave visitara Vesta, outro dos grandes corpos do Cinto de Asteroides. Xa de lonxe, apreciábase en Ceres un brillo intrigante, de intensidade case metálica e que espertou de inmediato a curiosidade dos investigadores da misión. Pero a medida que a nave se achegaba ao seu destino, foron aparecendo máis manchas do mesmo tipo noutros cráteres do planeta anano.

Desde entón, formuláronse toda clase de hipótese: Trátase de volcáns? Quizá de masas de xeo que destacan sobre a escura rocha? Poderían ser depósitos de sal? Ou poida que, sinxelamente, sexan rochas que afloraron á superficie máis recentemente que as da súa contorna e non foron castigadas (e escurecidas) aínda o suficiente pola radiación solar?

Os investigadores achegaron novas e detalladas imaxes, nas que as manchas aparecen xa en toda a súa extensión, e non como simples puntos brillantes. E por agora, a súa mellor explicación é que parece tratarse dalgún tipo de sales. Aínda que, admiten, trátase dunha simple especulación.

En palabras de Chris Russel, da Universidade de California e investigador principal da misión Dawn “non logramos atopar a fonte dese material branco. Cremos que se trata de sales que, dalgún modo, atoparon un camiño ata a superficie. Medimos a súa extensión, e os seus contornos, e tratamos de comprender o que esas variacións no terreo dos cráteres están a querer decirnos”.

O novo set de datos revelado polos científicos en Nantes inclúe un novo mapa topográfico de Ceres que permite observar con detalle os accidentes da súa superficie. E imaxes en cores codificadas que mostran as diferentes elevacións do terreo. O cal permitiu descubrir outras «rarezas» no planeta anano, por exemplo unha montaña de estrañas formas, que se eleva a unha altura de 6 km sobre un terreo completamente chairo e cuxo aspecto non se parece en nada ao resultado de calquera proceso xeolóxico coñecido.

Durante leste mesmo mes, a sonda Dawn achegarase á súa órbita definitiva ao redor de Ceres, a un 375 km. Actualmente atópase a máis do dobre de distancia. E de aí non volverá moverse. Aínda que a súa misión nominal non pasa de mediados do ano próximo, a Dawn converterase nun punto máis do ceo dese mundo extraterrestre e estraño.

FONTE: Xornal abc/ciencia