HOXE, DÍA CLAVE PARA O INVERNO

fXmXzrn5 en Videos

 

Hoxe, 2 de febreiro, coincide co ecuador do inverno. Desde o 21 de decembro, que marca o seu comezo, transcorreron o mesmo número de días que faltan para a chegada da primavera. Desde antigo, este día foi unha data clave para os agricultores, que miraban ao ceo, a falta doutras predicións máis fiables, para tratar de pescudar se podían iniciar seméntaa.

Este día celébrase a festa da Candelaria, e as observacións recollidas pola sabedoría popular quedaron reflectidas no refraneiro, un rexistro con moitos anos de soleira. "Se pola candelaria plora [chove], xa está o inverno fora. E se non plora, nin dentro nin fora. Pero se dá en rir [facer sol], o inverno por vir. E se non nevou e quere nevar, inverno por comezar".

De acordo coas previsións da Axencia Estatal de Meteoroloxía, hoxe haberá choivas xeneralizadas, polo que, o máis duro do inverno pasaría, de acordo co refrán.

A principios de febreiro, os días xa teñen unha hora máis (por San Blas, día 3, unha hora máis), e as xélidas noites de xaneiro, que adoitan ser despexadas, vanse acurtando. Por iso é polo que na Candelaria celébrese o triunfo da luz. Cos días máis longos, a terra vaise quentando e as temperaturas comeza a suavizarse. De feito, os mínimos nocturnos de temperatura adóitanse rexistrar a finais de xaneiro e primeiros de febreiro, e a partir de aquí as temperaturas diúrnas adoitan ir en ascenso. Por iso a Candelaria marcaba o momento de volver sementar os campos, despois de deixar atrás a primeira metade do inverno, máis fría e escura. Pero había que estar seguro antes de sementar e para iso había que botar man dos rexistros orais para predicir como sería o tempo. Pola contra, as xeadas podían arruinar a colleita. De novo o refraneiro marca a pauta: "Máis vale ver ao lobo entre as ovellas que o sol o día de Candeas".

Pola transcendencia dese día sobre a agricultura, nos países de tradición católica na Candelaria, Patroa da illa de Tenerife, celébrase a festa das candeas ou do triunfo da luz, durante a cal se bendicían ver que logo se gardaban nas casas para afastar os malos espíritos e as tormentas, sobre todo de saraiba, que podían danar as colleitas.

Esta tradición está presente tamén en Estados Unidos e Canadá, aínda que neste caso é unha marmota chamada Phil a encargada de predicir o tempo. Na festa da marmota, os granxeiros sérvense destes roedores para predicir o tempo. As marmotas, como os osos, hibernan durante os meses fríos do ano e desde antigo, tanto no Vello como no Novo Continente, observouse o seu comportamento neste día especial. A televisión estadounidense transmite esta tradición na que á primeira hora da mañá sácase do seu tobo a unha marmota, alcumada Phil. Se hai sol e o roedor ve proxectada a súa sombra, quedan seis semanas máis de inverno [a candelaria dá en rir, segundo o noso refraneiro, o inverno por vir]. Se amence cuberto e Phil non proxecta ningunha sombra, o peor do inverno xa pasou.

Aquí en España as cegoñas foron sempre un bo indicador, como recolle outro refrán: "Por San Blas (día 3) a cegoña verás, e se non a ves mal ano é". E é que estas aves migradoras pasan o inverno no Sur (África, subcontinente Indio e Península Arábiga. E volven para nidificar ao Norte, cando barruntan que o tempo será propicio. Por iso o seu atraso presaxia que o inverno seguirá sendo frío.

FONTE: Pilar Quijada/Xornal abc/ciencia