HUMANO VIRTUAL PARA CONVERTIRNOS EN SUPERHUMANOS
Fernando Cucchietti, xefe de visualizacións e data processing de Marenostrum IV (o supercomputador máis potente do sur de Europa), traballa na creación do que el chama un “xemelgo virtual”, un “doppelganger”. Sería a translación ao mundo real grazas á tecnoloxía dun vello mito, aquel que di que todos nós temos un dobre que nos acompaña. Un outro idéntico que habita noso mesmo mundo e co cal non deberiamos atoparnos xamais debido a que sería sinónimo de morte. O mito, que deu lugar a moitas replicas literarias (desde o soado Doutor Jeckyll de Robert Louis Stevenson ao home duplicado de José Saramago), é pervertido na ida de Cucchietti en tanto a súa intención non é comunicar o cesamento da vida, senón a súa prolongación. Porque o que buscan no seu equipo a través da capacidade de cálculo do Marenostrum IV é a posibilidade de simular un corpo humano completo.
Instalado no Barcelona Supercomputing Center–Centro Nacional de Supercomputación, o Marenostrum IV é o terceiro supercomputador máis potente de Europa e o número trece do mundo. Desde a súa instalación o ano pasado, adica 11,1 Petaflops á produción científica, é dicir, que pode executar 11.100 billóns de operacións por segundo. A cifra que escapa á nosa comprensión polo que representa, non é con todo suficiente para conseguir o que Cucchietti e o seu equipo perseguen: “Hai algúns centros especializados en simular ósos das pernas, outros no corazón, outros nos riles, algúns outros no aparello respiratorio. O conxunto de todos os órganos e formar un corpo humano completo é algo que está máis no futuro. Probablemente esteamos a falar de cinco ou dez anos, talvez vinte ata que todos os órganos non só estean simulados independentemente ben, senón que ademais logo podamos incorporalos e simulalos en conxunto”.
A complexidade do noso organismo e a precisión coa que funcionan en coordinación todos os nosos órganos, é o que fai que sexa tan difícil conseguir unha simulación exacta. O obxectivo final deste supersoftware é facilitar aos médicos unha ferramenta perfecta para saber, por exemplo, como reacciona o corpo humano a un medicamento. Cada paciente é distinto e no futuro deberiamos ser capaces de achegar un tratamento completamente personalizado e a medida. Isto será posible grazas ao noso dobre virtual, ese “doppelganger” que nos axudará segundo Cucchietti a converternos en “superhumanos axudados pola tecnoloxía”.
FONTE: José L. Álvarez Cedena/elpais.com
0 comentarios