E-PAPER: CHIP DE PAPEL

 

Afeitos como estamos a que os grandes inventos en tecnoloxía chéguennos desde o outro lado do Atlántico, en demasiadas ocasións prestamos máis atención á última idea (por peregrina que sexa) lanzada por un gurú de Silicon Valley que ás investigacións dos científicos que temos preto. Precisamente o material que dá nome ao famoso val californiano e que se converteu en referencia para entender os grandes avances deste século, é o que a portuguesa Elvira Fortunato refugou para o seu gran invento: o chip de papel. Aínda que a idea non é nova (os seus transistores naceron hai unha década) foi en 2016 cando Fortunato, actualmente vicerreitora da Universidade Nova de Lisboa, quedou finalista do Premio Inventor Europeo. Neste papel electrónico (ou e-paper) están postas moitas expectativas, debido a que no esperado e desexado desenvolvemento do Internet das cousas uno dos grandes retos que hai que liquidar é o prezo dos chips. E a resposta pode estar en papel, moitísimo máis barato que outros materiais.

O segredo do seu invento, explica  Fortunato, non está no papel en si, senón na tinta: “utilizamos tecnoloxías convencionais de impresión para os nosos dispositivos, porque a diferenza está nas tintas. En lugar de usar unha tinta que achegue unicamente cor, usamos tintas con outras funcionalidades como condutividade ou propiedades  semicondutoras”. Obviamente, fronte ao famoso silicio (e outros materiais que se están probando) o papel conta con algunhas desvantaxes, esencialmente a velocidade de transmisión de datos e a potencia de cálculo. Pero, como aclaran desde o laboratorio da investigadora portuguesa, non se trata de competir nese terreo cos chips que montan, por exemplo, os computadores. A súa gran baza en cambio está no prezo, porque non é necesario utilizar un chip capaz de desenvolver millóns de cálculos en  nanosegundos para saber se un iogur da nosa neveira está caducado ou se nos tomamos unha pastilla do frasco de medicamentos que nos receitaron.

O obxectivo do laboratorio de Fortunato é continuar investigando con materiais que sexan económicos, abundantes e pouco contaminantes para o planeta, porque (esa é outra das súas obsesións) o futuro será sustentable ou non será. E neste sentido tamén o papel, a celulosa en realidade, gana por goleada ao silicio, unha industria que é, ademais de fronte, pesada e contaminante. “Necesitamos desenvolver electrónica baixo custo” di  Fortunato, quen está convencida de que as súas achegas terán un oco nun futuro non moi afastado. 

FONTE: José  L. Álvarez  Cedena/elpais.es