Blogia
vgomez

ELECCIÓNS E A LEI D’ HONDT

 

En época de eleccións, como na que nos atopamos agora, moitas persoas senten desencantadas respecto á idea de ir votar, por moitos motivos. A abstención en España rolda o 30%, e a indecisión e o descontento levan a moitos cidadáns para cuestionarse que facer co seu dereito ao voto.

O sufraxio universal, símbolo e aparente garante da democracia que tanto custou conseguir, hoxe en día adoita estar rodeado da sombra da incerteza. A quen voto, se ninguén me convence? E se o fago, serve para algo a miña papeleta?

Na nosa vida diaria, se sondamos aos nosos familiares e amigos sobre que sobremesa prefiren ou que cor gústalles máis para as novas cortinas da túa casa, cada un deles elixirá unha opción: é dicir, unha persoa=un voto.

Pero á hora de elixir un Goberno central, a cousa non é tan sinxela. En España, do mesmo xeito que noutros moitos países, non contamos cun sistema maioritario, senón cun sistema proporcional. Este sistema, a priori, garante unha representación máis fiel a como o faría un sistema meramente maioritario.

Todo iso depende do sistema que regula o voto. A famosa Lei D’ Hondt. Este modelo foi amplamente criticado polas súas características de repartición, que son de tipo proporcional, e non maioritario.

Hai que puntualizar que a denominada Lei D’ Hondt, en realidade, non é tal lei, senón que é unha idea, un mero sistema electoral.

Para obter un escano, un partido político necesita ter un mínimo de representación. En España, se un partido non obtivo o 3% dos votos, non se lle outorgará ningún escano.

Neste vídeo vemos como a fórmula para obter un escano consiste en ir repartindo o número de votos dividido entre os escanos que o noso distrito ten dispoñibles.

Por certo, quen foi D’ Hondt? Victor D’Hondt, nado en Gante o 20 de novembro de 1841 e finado na mesma cidade o 30 de maio de 1901, foi un xurista belga e profesor de dereito civil e de dereito fiscal na Universidade de Gante. Foi tamén matemático, ideando método do que falamos en 1878.

FONTE: Laura Marcos/muyinteresante.es e gl.wikipedia.org

0 comentarios