ATLAS, O BRILLANTE COMETA SUICIDA

Cometa Atlas fotografado o 6 de marzo de 2020 polo astrofotógrafo austriaco Michael  Jäger. A atmosfera verde difusa do cometa é aproximadamente dúas veces máis ancha que o planeta Xúpiter / Michael Jäger

Un cometa chamado Atlas diríxese cara ao Sol nun camiño suicida. Con todo, é unha boa noticia para nós, xa que previsiblemente vai a proporicionar un gran espectáculo que desde xa pode ser visto cuns prismáticos. Descuberto o pasado mes de decembro, volveuse moito máis brillante do que os expertos predixeron nun principio e, se consegue aguantar sen desintegrarse un pouco máis, podería verse no ceo como un punto tan luminoso como Venus. E a primeira ollada.

Pouco despois do seu descubrimento, Atlas comezou a crecer máis e máis. Os astrónomos calculan que a finais de maio, principios de xuño podería darse o seu maior pico de luminosidade, xa que se atopará á súa mínima distancia do Sol, 37,8 millóns de quilómetros da nosa estrela. E será reconocible non só pola intensidade, senón porque a súa cor será dun ton verdoso revelando a localización do cometa.

A traxectoria do cometa no ceo con marcadores de 7 días / Tomruen/CCBY-SA 4.0/Wikimedia Commons

Segundo os cálculos dos investigadores, desde o mes de febreiro pasou de magnitude +17 a magnitude +8 en marzo (a menor magnitude, maior luminosidade: Por exemplo,  Venus ten -4,4 e a Lúa -12,6), o que quere dicir que o brillo é 4.000 veces maior. A este ritmo, que pillou por sorpresa aos astrónomos, podería ser visible a primeira ollada en zonas de pouca contaminación lumínica en tan só un par de semanas.

É normal que un cometa vólvase máis brillante a medida que se achega ao Sol: formados por unha amasada de xeo, po e rochas, os seus compoñentes quéimanse e libéranse os volátiles conxelados. Con todo, por isto mesmo é impredicible o seu destino. Poida que antes de chegar ao seu máximo esplendor a súa estrucutra non aguante e acabe feito cachizas por completo antes do previsto. Pero, se Atlas resiste, os investigadores calculan que podería alcanzar unha magnitude de +1 a -5, incluso podendo ser visible á luz do día.

Atlas posúe unha cola de ata 300.000 quilómetros, máis do dobre do diámetro de Xúpiter. Trátase dunha cola verde que se produce a medida que o carbono e o gas cianuro dentro do cometa ionízanse a medida que se achega á nosa estrela anfitrioa.

Agora atópase na constelación da Osa Maior. En abril será visible a metade de camiño no ceo do noroeste na noite na constelación de Perseo-Camelopardails e en xuño na constelación de Orión no ceo do nordés na mañá e potencialmente visible a primeira ollada.

Á parte, a nosa localización no hemisferio norte dános unha vista privilexiada do evento. De feito, se Atlas consegue aguantar, o espectáculo podería estar á altura da luminosidade que nolo cometa Ale-Bopp en 1997. Curiosamente, Atlas segue un camiño case idéntico ao famoso Gran Cometa de 1843, un supercometa do que existen gravados da época remarcando a súa enorme cola. De feito, algúns expertos cren que Atlas podería ser unha escisión deste.

FONTE: abc.es/ciencia