A CALOR DE MATARNOS ANON CHEGARÁ A FINAIS DE SÉCULO: XA ESTÁ AQUÍ

O gráfico amosa as temperaturas máximas rexistradas en máis de 4.000 puntos do planeta entre 1979 e 2017. En máis dunha ducia de caso, esas temperaturas estaban por encima lle os límites da resistencia humana / C. Raymond, T. Matthews, R.M. Horton/Sci Adv 2020

Non será a finais deste século, como prognostican moitos dos modelos elaborados polos científicos, senón que empezou xa. O cambio climático, en efecto, xa quentou algunhas zonas do planeta por encima do que o corpo humano é capaz de soportar, converténdoas en mortais para a nosa especie. E a extensión desas áreas  inhabitables polo home non fai máis que crecer.

Para chegar a esta terrible conclusión, un equipo de investigadores de Estados Unidos e Gran Bretaña analizou e comparou datos de estacións meteorolóxicas de todo o mundo, e descubriu que a frecuencia de  temperturas húmidas (ou de bulbo húmido) superiores a entre 27 e 35 graos duplicouse desde 1979. A temperatura de bulbo húmido é unha medida de calor e humidade, que se toma cun termómetro cuberto por un pano empapado en auga. E 35 graos de temperatura húmida é o límite que un corpo humano é capaz de soportar. O estudo acaba de publicarse en Science Advances.

Os seres humanos contamos cun eficaz mecanismo de arrefriado que nos axudou a estendernos a todos os recunchos cálidos do planeta. Cando a temperatura aumenta, as pingas de suor saen dos nosos poros e evapóranse, liberando así enerxía que arrefría a pel e evita que os nosos corpos sobrequéntense.

Pero máis aló do limiar dos 35 graos de temperatura húmida o corpo xa non é capaz de arrefriarse por medio da suor. E mesmo niveis máis baixos poden resultar mortais, como se puido comprobar na onda de calor que arrasou Europa en 2003, matando a miles de persoas a pesar de que a temperatura húmida non pasou dos 28 graos.

A maior parte deses aumentos de frecuencia producíronse no Golfo Pérsico, India, Paquistán e o suroeste de América do Norte. En localidades como Jacobabad en Paquistán e Niveis ao Khaimah en Emiratos Árabes Unidos, ese límite de 35 graos superouse por primeira vez, cruzando repetidamente o limiar letal durante unha ou dúas horas diarias, algo nunca reportado ata o de agora na literatura científica.

A análise global dos datos mostra, en efecto, que ese límite de supervivencia humana superouse xa, aínda que en episodios breves, polo menos unha ducia de veces durtante o últimas catro décadas. Desde logo, resulta inquietante comprobar como algo así está a empezar a suceder xa, diante de nosas propios narices.

O autores do estudo obtiveron datos de 4.576 estacións meteorolóxicas repartidas polo planeta, en busca de posibles casos de  temperturas extremas de bulbo húmido no case catro décadas que van de 1979 a 2017. Tras eliminar algunhas medicións que non coincidían coas doutras estacións próximas ou que parecían obviamente erróneas, xurdiu un patrón moi claro: xa se produciron temperaturas extremas de bulbo húmido, especialmente ao longo das costas subtropicales, onde o aire cálido e húmido do océano atópase co aire quente da terra.

Segundo os investigadores, se as emisións de carbono non se reducen drasticamente e de forma inmediata, estes casos extremos e relativamente raros serán cada vez máis comúns, e estenderanse a zonas cada vez maiores do planeta. Trátase de condicións que serían insoportables para as persoas sen tecnoloxías como o aire acondicionado, e fan que calquera actividade ou traballo ao aire libre sexa practicamente imposible.

FONTE: José Manuel Nieves/abc.es/ciencia