OS BORBÓNS EN ESPAÑA IX

Continúo co paseo pola galería de todos os monarcas que, baixo o apelido Borbón, sentáronse no trono de España e o repaso dos fitos máis importantes do seu reinado.

9. ALFONSO XII

Afonso XII,  alcumado "o Pacificador" (Madrid, 28 de  novembro de 1857-Madrid, 25 de  novembro de 1885)  foi Rei de España entre 1875 e 1885. Era  fillo dá  raíña Isabel II e  do  seu  curmán, ou príncipe Francisco de Asís de Borbón,  aínda que diversas  fontes apunta a que ou  seu  proxenitor  verdadeiro  é ou capitán de  tenentes Henrique Puig Moltó, coñecido amante da súa nai.

Alfonso  XII volveu a España en 1874 despois de que España pasase por unha época de extrema axitación baixo o reinado de Amadeo I e a caótica Primeira República (1873-1874). Políticos de peso viron no regreso da dinastía dos Borbóns a única salvación para o país e así se chegou aos tempos da Restauración.

Casou dúas veces, primeiro coa súa curmá, en 1878, María das Mercedes de Orleáns e Borbón (1860-1878), morrendo esta de tifo uns meses despois de casaren. Despois casa con María Cristina de Habsburgo-Lorena (1958-1929), con quen tivo tres fillos (dúas mulleres e un home).

Querendo marcar distancias co sistema que existira en tempos de Isabel II, creouse o que se chamaba o turnismo político, un modelo de goberno no que o Partido Liberal e o Partido Conservador irían entrando e saíndo do goberno segundo conviñese para manter así certo equilibrio e asegurar a supervivencia da monarquía e do propio sistema.

Alfonso  XII morreu por tuberculose en 1885 cando o seu fillo, o futuro Alfonso  XIII, aínda estaba no ventre da súa nai.

Mañá o seguinte monarca Borbón!

FONTE: Idea orixinal Daniel Delgado/muyinteresante.es e wikipedia.org Imaxe: Wikimedia Commons