HAI AUGA NA LÚA!
Imaxe da superficie da Lúa / NASA // Vídeo: Descóbrese auga no lado soleado da Lúa / (EP)
O 31 de agosto de 2018, un Boeing 747 abriu unha gran comporta situada xunto á súa cola en pleno voo a uns 13.000 metros de altura. A esa distancia da superficie é posible xa observar o espazo cunha claridade imposible para telescopios terrestres debido ás perturbacións da atmosfera. Tras máis de dous anos de análises, as observacións tomadas aquel día publícanse hoxe e confirman de forma inequívoca que hai auga na Lúa. Outro estudo mostra que a auga pode acumularse nuns 40.000 km2 do satélite, unha superficie similar á de Estremadura. Ambos os traballos resaltan a importancia destes achados para as futuras misións tripuladas ao satélite, que van comezar en apenas catro anos coa misión Artemisa da NASA, que marcará outro fito: a chegada da primeira muller á superficie da Lúa.
Desde hai anos pénsase que hai auga na lúa. Segundo os últimos cálculos, o polo norte do satélite podería atesourar 600 millóns de toneladas deste recurso esencial para os seres humanos (tanto para beber como para fabricar combustible para foguetes). O polo sur tamén podería atesourar cantidades de auga xeada. O problema é que as observacións non son concluíntes: a luz infravermella reflectida non permite saber se é auga (H2O) ou grupos de hidroxilo (OH).
Agora, o telescopio da NASA montado a bordo do Boeing 747 captou luz infravermella nunha lonxitude de onda que só pode emitir a auga. Non hai ningún outro material na Lúa que puidese dar esa mesmo sinal, explican os responsables do traballo, que se publica hoxe en Nature Astronomy.
O telescopio SOFIA apuntou ao cráter Clavius, unha fenda de máis de 200 quilómetros de diámetro preto do polo sur do satélite. Os responsables do descubrimento, sinalan que a abundancia de auga neste cráter é duns 200 microgramos por cada gramo de terra lunar.
Un microgramo é unha millonésima parte dun gramo. Isto significa que para poder extraer un litro de auga na Lúa, os futuros astronautas terían que xuntar cinco toneladas de chan. Na Terra, o ouro das minas que son interesantes a nivel comercial está a unha concentración unhas 100 veces menor que a estimada agora para a auga na Lúa.
Segundo o estudo, tamén en Nature Astronomy, a auga do cráter Clavius non está en grandes superficies de xeo puro, senón en pequenos depósitos acumulados entre a terra ou atrapados en cristais producidos por pequenos impactos de asteroides.
Un segundo estudo publicado hoxe na mesma revista céntrase nas chamadas “trampas frías”, lugares aos que nunca chega a luz do Sol. Por definición unha trampa fría é calquera punto da Lúa onde a temperatura é de menos de 163 graos baixo cero. Algunhas destas trampas son os lugares máis fríos do sistema solar, con temperaturas duns 243 baixo cero.
Os investigadores analizaron os datos da sonda lunar LRO da NASA para calcular cantas trampas frías hai na Lúa. Nesta ocasión non se fixaron só nos depósitos grandes, senón tamén estimaron os de menor tamaño. Os seus cálculos mostran que os depósitos fríos da Luna ocupan uns 40.000 km2. Os máis abundantes son os depósitos de apenas uns centímetros (micro-trampas) que se acumulan ao redor dos dous polos da Lúa.
A auga da Lúa é exactamente como a da Terra e poderíase beber, aínda que antes habería que filtrala, pois pode conter mercurio e outros contaminantes, explican os científicos, polo que serían necesarias novas tecnoloxías para extraer esta auga.
A NASA anunciou que quere enviar astronautas ao polo sur da Lúa a partir de 2024 e baralla deseños de futuras bases lunares con grandes paneis solares que permitan iluminar o interior dos cráteres en sombra e extraer a auga acumulada neles.
FONTE: Nuño Domínguez/elpais.com/ciencia
0 comentarios