VENUS NUNCA TIVO OCÉANOS

Venus nunca tivo océanos / GooKingSword en Pixabay

Unha nova investigación realizada por científicos da Universidade de Xenebra indica que o planeta Venus non tivo océanos ao longo da súa historia, como expuñan outras teorías. Os especialistas creen que as condicións necesarias para a acumulación de cantidades de auga suficientes na superficie deste astro nunca se concretaron: afírmano con firmeza logo de efectuar simulacións sobre o clima da Terra e Venus ao comezo da súa evolución, fai máis de catro mil millóns de anos, cando a superficie dos planetas aínda estaba fundida.

Os investigadores creen que existen probas contundentes para pensar que a auga existente na atmosfera de Venus sempre permaneceu en estado gasoso e as temperaturas nunca baixaron como para xerar choivas, a través das cales a auga se acumulou a nivel superficial e producíronse os océanos. É a hipótese que desenvolven no novo estudo, publicado recentemente na revista Nature.

Por que distintas teorías sosteñen o contrario, si pensamos que as condicións actuais de Venus non parecen apropiadas para que dispoña de océanos na súa superficie? A realidade é que o noso «planeta xemelgo» non rexistrou sempre as mesmas condicións que poidan apreciarse hoxe, cunha atmosfera dominada polo dióxido de carbono, temperaturas extremas e nubes de ácido sulfúrico. No seu proceso de formación tivo características moito máis benévolas, é así que algúns especialistas pensaron que nalgún momento albergou océanos de auga líquida.

Venus e a Terra posúen algunhas condicións similares: ambos son planetas rochosos, teñen unha atmosfera e son semellantes en termos de masa e tamaño. Con todo, nun determinado momento a súa historia xeolóxica e a súa relación co cosmos separáronos por completo: a Terra volveuse un planeta azul e repleto de vida, en tanto Venus transformouse nun deserto cun ambiente moi pouco amigable.

Os científicos traballaron con sofisticados modelos tridimensionais da atmosfera de Venus e a Terra, comparando as condicións existentes ao comezo da historia de ambos os planetas. Traballaron con simulacións similares ás que se utilizan actualmente na análise e as predicións climáticas na Terra, avaliando como as atmosferas dos dous planetas foron evolucionando co tempo e si existiron as condicións precisas para que os océanos puidesen formarse no proceso.

 Os resultados foron claros: en Venus, a diferenza da Terra, as condicións climáticas non permitiron que o vapor de auga se condensara na atmosfera e lograse xerar choivas. Unha das principais razóns é que as nubes de Venus provocaron un efecto invernadoiro moi potente, impedindo que o planeta se arrefriase rapidamente como se postulou en traballos previos.

Debido a isto, a auga permaneceu eternamente en estado gasoso na atmosfera e non foi posible que descenda á superficie de Venus, como sucede na Terra a través de diferentes procesos meteorolóxicos impulsados polo vapor de auga que se atopa a nivel atmosférico. A gran diferenza estaría na proximidade ao Sol: si o noso planeta estivese algo máis preto do astro rei, as temperaturas non descendesen o necesario como para condensar a auga que forma os nosos océanos.

FONTE: Pablo Javier Piacente/farodevigo.es