CANDO A ANTÁRTICA ERA UN GRAN BOSQUE A 30ºC E CON DINOSAUROS NAS SÚAS AUGAS
A Antártica non sempre foi unha paraxe abatida, cheo de xeo e sen vexetación. Aínda que pareza difícil de crer, o continente do Polo sur foi unha vez un frondoso bosque cheo de árbores, un lugar verde. De feito, hai 145 millóns de anos, a Antártica excedía de especies de dinosauros xigantescos. Algúns deles superaban os 17 metros de longo.
Durante o período Cretácico, os ecosistemas da Terra tia pouco que ver coa forma en que son actualmente. Segundo un estudo publicado en Nature, hai 90 millóns de anos a Antártica estaba recuberta dunha xungla tupida e chea de vida.
Os investigadores aseguran que este xurdimento de vida debeuse, en gran medida, a que a Terra era moito máis quente que na actualidade. Iso debeuse en gran medida, como ocorre coa actual crise climática, por mor dun exceso de dióxido de carbono na atmosfera, que facía que o ambiente fose moito máis cálido nos polos terrestres.
Durante 80 millóns de anos, aproximadamente, o Polo sur da Terra estivo completamente libre de xeo. No período Cretácico, os niveis elevados de CO2 no planeta permitiron que a Antártica excedese en dinosauros, aves e plantas prehistóricas.
Entre 145 a 66 millóns de anos no pasado, explica BBC Earth, “había bosques en ambos os polos”. Isto sábese a partir dos fósiles de árbores antigas, cunchas e réptiles de sangue frío, que lanzan luz sobre as condicións climáticas polares naquel pasado remoto. Tanto en terra firme como baixo o mar, parece ser que este foi un espazo propicio para que a vida proliferase.
De acordo con Brian Huber, palentólogo do Museo Smithsonian de Historia Natural, a partir do sedimento austral podemos saber como foi a evolución do clima na rexión.
“Os foraminíferos proporcionan algúns dos mellores rexistros, porque tes aos que viven no fondo vivindo nos sedimentos e rexistrando as temperaturas do fondo do océano”, explica o especialista, “e logo tes aos planctónicos que viven nos cincuenta metros superiores do océano rexistrando as temperaturas atmosféricas”.
Naquel entón, estima Huber, o círculo polar Antártico alcanzou temperaturas superiores aos 30ºC, suficientes para manter a vida no inverno do sur. Isto propiciou que diversas especies de réptiles e mamíferos prehistóricos dominasen a rexión máis austral do planeta.
É posible que, mesmo, os exemplares máis grandes de elasmosaurios vivisen aí durante o período Cretácico. Herbívoros e expertos nadadores, foron algúns dos animais máis longos que pisaron a Terra en toda a súa historia natural.
Estas altas temperaturas ocorreron a mediados do Cretácico, nun período coñecido como o "Invernadoiro do Cretácico", un efecto invernadoiro causado polo aumento de dióxido de carbono na atmosfera. Pero, que sucedeu no Cretácico para crear un mundo onde había árbores e dinosauros vagando pola Antártida?
Huber explícao: "O que sabemos sobre o Cretácico medio en particular é que tivemos máis fontes volcánicas de CO2". Huber e os seus colegas aínda están a investigar se o "invernadoiro" ocorreu como resultado dunha gran cantidade de vulcanismo que emitiu gran cantidade de CO2, o cal creou á súa vez unha capa de efecto invernadoiro que quentou a Terra.
O que sucede agora no planeta polas emisións causadas polo home parécese bastante ao que ocorreu entón, pois ten un lugar un proceso de quecemento similar. Por tanto, é posible volver ver unha Antártica libre de xeo e chea de frondosos bosques?
“Vemos realmente unha taxa e unha magnitude de cambio sen precedentes en comparación cos eventos xeolóxicos do pasado. Estamos a liberar centos de miles de millóns de toneladas de CO2 á atmosfera en cuestión de décadas. Os volcáns non poden producir esa cantidade de CO2 en tan pouco tempo, mesmo se son volcáns enormes”, di Huber.
FONTE: J. L. Ferrer/elperiodico.com Imaxes:
0 comentarios