OS ANEIS DE SATURNO SERÍAN OS RESTOS DA LÚA CRISÁLIDA
Unha investigación internacional liderada por astrónomos do Instituto Tecnolóxico de Massachussets (MIT), en Estados Unidos, parece resolver un misterio de longa data sobre a inclinación de Saturno e os seus estraños aneis. Os científicos concluíron que a desaparecida lúa Crisálida, que formaba parte do extenso sistema de satélites naturais de Saturno, hoxe composto por 83 lúas, achegouse demasiado ao planeta hai aproximadamente 160 millóns de anos e chocou: o violento choque provocaría a inclinación actual do xigante xeado e, posteriormente, a conformación dos seus representativos aneis a partir dos restos da lúa.
O novo estudo de modelado, publicado recentemente na revista Science, sostén que Crisálida e outras lúas de Saturno exerceron unha intensa atracción gravitacional sobre o planeta durante varios miles de millóns de anos, influíndo sobre a órbita de Saturno para manter a súa inclinación ou "oblicuidade" en resonancia con Neptuno. Como a inclinación de Saturno avanza en forma case simultánea coa órbita de Neptuno, os científicos sostiñan anteriormente que o carácter oblicuo e excéntrico da órbita de Saturno era unha consecuencia directa da influencia de Neptuno.
Agora, a nova investigación dirixida por Jack Wisdom confirmaría que ata o momento pasouse por alto un elemento crucial: a lúa Crisálida. A inestabilidade do satélite, o seu achegamento desmedido ao planeta e a posterior colisión derivaron na súa desaparición: ante a ausencia do influxo da malograda lúa, Saturno liberouse do “cárcere gravitacional” que lle ofrecía Neptuno e tomou o seu propio aire: isto xerou a súa actual inclinación, que determina un ángulo de xiro de 26,7 graos en relación co plano no que orbita ao redor do Sol.
Ao mesmo tempo, hai ao redor de 160 millóns de anos o violento encontro entre Crisálida e Saturno provocou que o 99 % dos restos da lúa mergúllense na atmosfera de Saturno, mentres que o 1% restante permaneceu en órbita ao redor do planeta: eventualmente, estes restos de xeo conformaron o gran sistema de aneis que caracteriza a Saturno e que é unha das marabillas do noso Sistema Solar.
Os aneis de Saturno teñen uns 100 millóns de anos, pero ata o momento non estaba claro como puideron formarse tan recentemente. Investigacións previas propuxeran que o sistema de Saturno anteriormente contiña unha lúa adicional, cuxa órbita foi perturbada pola migración orbital de Titán, a lúa máis grande de Saturno. As simulacións numéricas do novo estudo confirmaron que esta perturbación desestabilizaría o sistema, dispersando á lúa adicional (Crisálida).
Logo do achegamento e a colisión co xigante xeado, a lúa desgarrouse polas forzas das mareas, formando os aneis. O escenario explica varias propiedades desconcertantes da inclinación de Saturno e as órbitas das súas outras lúas, e é consistente coa idade e a masa medidas dos aneis.
Saturno sitúase case 10 veces máis lonxe do Sol que a Terra, sendo o segundo planeta máis grande do Sistema Solar detrás de Xúpiter, cun volume 750 veces maior que a Terra. O enorme planeta xeado está composto principalmente por hidróxeno e helio: a súa lúa Titán, a segunda lúa máis grande do Sistema Solar, é mesmo máis voluminosa que o planeta Mercurio.
FONTE: Pablo Javier Piacente/farodevigo.es/tendencias21
0 comentarios