A POMBA FAISÁN DE CALUGA NEGRA
A pomba faisán de caluga negra sobrevive. Facía 140 anos que non se viu un exemplar desta especie, pero hai unhas semanas unha expedición científica confirmou a súa existencia nun recóndito bosque dunha illa de Papúa Nova Guinea. Un vídeo e varias fotografías demóstrano. O sorprendente achado emocionou os descubridores: "Foi como descubrir un unicornio".
Non se sabe cantos exemplares quedan desta subespecie de pomba faisán, cuxo nome científico é Otidiphaps nobilis insularis, pero é evidente que está en perigo crítico de extinción, e que probablemente a súa área de distribución limítese a un pequeno recuncho da illa de Fergusson, conformada principalmente por áreas montañosas e selvas tropicais.
Localización da illa de Fergussón, onde se acho á pomba faisán de caluga negra /Burmesedays
A expedición en busca desta ave realizouse en setembro. Estivo coliderada por Jordan Boersma, do Laboratorio de Ornitoloxía de Cornell, da Universidade de Cornell en Ithaca, en Nova York, quen explica que durante gran parte da viaxe, parecía que non habería posibilidade de atopar á ave.
De feito, foi case ao final da viaxe cando se rexistrou o descubrimento. "Estabamos a só dous días do final do noso tempo na illa Fergusson cando unha das nosas cámaras remotas gravou ao ave camiñando e abanicando a súa cola", explica Boersma.
Os investigadores puideron tomar imaxes e un vídeo desta gran ave, que habita no chan e ten unhas costas de cor amarroado, a cabeza e o corpo negros e unha cola que se balancea como a dun faisán.
Os expedicionarios sospeitan que só existen exemplares da especie terra dentro na illa Fergusson. "É un terreo xeotérmico cálido e extremadamente accidentado, entrelazado con ríos sinuosos e denso con insectos que pican e samesugas", detalla a Universidade de Cornell.
"Despois dun mes de procura, ver esas primeiras fotos da pomba faisán foi como atopar un unicornio", lembra Mittermeier. "É o tipo de momento co que soñas toda a túa vida como conservacionista e observador de aves", engade.
A pomba faisán de caluga negra é unha gran descoñecida para os científicos. Fora vista por última vez en 1883. Sábese moi pouco desta especie, á parte de dúas especímenes colleitados en 1882. Si pervivía na memoria dos habitantes da illa, que conservaran o seu nome, ‘Auwo’, e moitas historias e lendas das que é protagonista.
Non hai gravacións dos seus sons, aínda que os investigadores cren que probablemente soará parecido a unha especie diferente de pomba faisán na parte continental de Papua Nova Guinea, un son que os aldeáns comparan con "o berro desesperado dunha muller condenada ao ostracismo pola súa comunidade".
Precisamente o coñecemento indíxena foi clave para o éxito da expedición. Varios aldeáns comentaron que escoitaran á pomba faisán de caluga negra. E Doka Nason, experto local en aves, uniuse á procura e aconsellou ao equipo onde buscar. Nason instalou tamén a cámara que finalmente gravou á ave. "Cando vin as fotos, estaba incriblemente emocionado", rememora. "Estaba a saltar berrando: ’Lográmolo!’", exclama.
"Foi unha experiencia única na vida traballar cos insulars de Fergusson para atopar a pomba faisán e dar charlas en escolas e pobos sobre a nosa procura foi o máis destacado", apunta Jason Gregg, outro dos líderes da expedición.
"Os nenos rumoreaban o nome local do ave, ‘Auwo’, e todos falaban respecto diso. Estou moi feliz de saber que esta especie sobrevive e abre oportunidades para aprender aínda máis sobre ela e o seu incrible fogar", comenta Gregg.
Pero os conservacionistas están preocupados polo futuro da especie. O principal terrateniente da zona na que se atopou o ave explicou ao equipo de procura que acababa de asinar un acordo cunha empresa madeireira, unha medida que podería destruír o hábitat do faisán de caluga negra e provocar a súa extinción.
O equipo está a buscar financiamento para poder volver a Fergusson e tratar de pescudar cantos exemplares quedan. "A razón pola que me importa, pola que creo que a todos deberíanos importar, é que esta ave significou algo e continúa significando algo para a xente local", sinala Boersma.
"Esta especie é parte das súas lendas e cultura. Se a perdemos, entón a súa importancia cultural perderase xunto co papel que desempeña neste fantástico ecosistema", engade. A comunidade local mostrouse tamén moi emocionada co descubrimento.
FONTE: Ramón Díaz/farodevigo.es/medio-ambiente
0 comentarios