CRATONAVIS ZHUI: A CLAVE PARA ENTENDER COMO SE CONVERTIRON OS DINOSAUROS EN AVES

As aves veñen dos dinosauros. Esta idea é amplamente aceptada polos paleontólogos, pero fáltannos moitos detalles por coñecer sobre o proceso. É por iso que os investigadores non ceden no seu empeño de descubrir máis secretos e nova información a través do achado e estudo de fósiles. En China descubriron un que comparte características con dinosauros e aves modernas: aínda que tiña o tamaño dunha pomba, a súa cabeza ten máis en común coa dun T. rex que coa morfoloxía das aves actuais.

 


Recreación de Cratonavis zhui / Zhao Chuang/Academia Chinesa de Ciencias e Fósil de Cratonavis zhui /Wang Min/Li, Z. et al. 2023

Un equipo de investigación encabezado por Zhiheng Li, do Centro de Excelencia en Vida e Paleoambiente da Academia Chinesa de Ciencias, descubriu un estraño fósil na formación Jiufotang, un enclave no noroeste de China onde abundan os restos de dinosauros emplumados e as aves arcaicas, un dos lugares máis destacados para estudar a evolución dos dinosauros non aviarios ata os animais voadores que hoxe dominan o ceo do noso planeta.

Cratonavis zhui é o nome co que os investigadores describiron o fósil, un animal que viviu no que hoxe é China durante o Cretácico, hai uns 120 millóns de anos. Someteron ao fósil a unha análise por tomografía computarizada e os resultados revelaron datos morfolóxicos sumamente interesantes. Cratonavis tiña corpo e aspecto moi parecido ao das aves rapaces que coñecemos hoxe, con todo, o seu cranio ten as características dos dinosauros terópodos como Tyrannosaurus rex en versión miniatura. A diferenza fundamental está en que Cratonavis non era capaz de mover a súa mandíbula superior tal e como o fan as aves actuais.

“As primitivas características craniais falan do feito de que a maioría das aves cretácicas como Cratonavis non podían mover o seu pico superior de forma independente con respecto ao encéfalo e a mandíbula inferior, unha innovación funcional amplamente distribuída entre as aves vivas que contribúe á súa enorme diversidade ecolóxica”.

Ademais, o fósil mostra unha escápula ou omóplata e un hallux (o dedo “gordo” da pata) inusualmente grandes para as aves do Cretácico. O tamaño aos omóplatas podería deberse a unha adaptación para levar a cabo o voo e o dedo da pata supón unha peculiaridade distinta á tendencia que mostran o resto das primeiras aves, nas que se observa unha diminución dos metatarsianos ao longo da súa evolución. Os investigadores sosteñen que este primeiro metatarsiano podería servirlle a Cratonavis para cazar como as aves rapaces actuais, con todo, dado o seu tamaño estariamos a falar dun pequeno cazador que tería entre as súas presas a saltamontes, escaravellos e lagartos pequenos.

Estas características colocan a Cratonavis nun lugar intermedio na árbore evolutiva, entre Archaeopteryx, a ave máis antiga, e Ornithothoraces, o clado que inclúe ás aves modernas. Así é como os resultados desta investigación, publicados na revista Nature Ecology & Evolution, facilitan novas pistas para entender unha das transformacións máis interesantes da historia da evolución da vida no planeta Terra.

FONTE: Fran Navarro/muyinteresante.es/historia