SABÍAS QUE... POR QUE O CEO É AZUL?

Ceo azul / Midjourney/Sarah Romero

Algúns conceptos erróneos falan de que o ceo é azul porque reflicte o azul dos mares e océanos ou porque o osíxeno é un gas de cor azul; pero nada disto é certo.

Digamos que a química, a humidade... todo iso xoga un papel importante na cor do ceo. Todas as cores da luz solar visible, desde a cor violeta de onda curta ata o azul, o verde, o amarelo, o laranxa ou o vermello, son emitidos polo Sol, e a cor máis grande no rango perceptible é o azul.

Así, a razón pola que o ceo é azul débese a tres factores simples xuntos: que a luz do Sol está feita de luz de moitas lonxitudes de onda diferentes, que a atmosfera da Terra está feita de moléculas que dispersan a luz de diferentes lonxitudes de onda en diferentes cantidades, e a sensibilidade dos nosos ollos. Se poñemos todo iso nun cóctel e axitámolo, obtemos un ceo azul. Por iso, é a atmosfera da Terra, e un proceso coñecido como "dispersión", o que fai que os nosos ceos sexan azuis.

A medida que a luz branca atravesa a nosa atmosfera, as diminutas moléculas de aire fan que se ’disperse’. A dispersión causada por estas diminutas moléculas de aire (coñecida como dispersión de Rayleigh) aumenta a medida que diminúe a lonxitude de onda da luz. A luz violeta e azul teñen as lonxitudes de onda máis curtas e a luz vermella a máis longa. Por tanto, a luz azul dispérsase máis que a luz vermella e o ceo parece azul durante o día. As lonxitudes de onda máis curtas no extremo azul do espectro teñen 10 veces máis probabilidades de dispersarse que a luz vermella, a lonxitude de onda máis longa.

Por iso é polo que, cando o Sol está baixo no ceo durante o amencer e o atardecer, a luz ten que viaxar máis a través da atmosfera terrestre e vemos o ceo avermellado ou violáceo, porque a luz azul dispérsase pero a luz vermella non demasiado. Lembremos que os receptores do ollo para a luz de cor, os conos, non son tan sensibles ao violeta e cando se combina co azul, rexistran este último. A resposta final está nos nosos ollos.

O azul do ceo tamén se ve afectado por outros factores, como a humidade e as partículas no aire. Os países tropicais, como Singapura ou India por exemplo, que están máis preto do ecuador e son máis húmidos ou teñen contaminación ou po no aire, teñen ceos menos azuis que Australia, a maior parte do tempo. No hemisferio norte, Canadá, EE. UU., Rusia ou os países nórdicos, tamén teñen ceos azuis brillantes similares aos de Australia.

Temos que remontarnos a 1859 para descubrir como o científico irlandés John Tyndall utilizou a información, primeiro de Isaac Newton e logo do erudito irlandés Thomas Young, para dar o seguinte paso, converténdose no primeiro en explicar por que o ceo é azul. Tyndall proxectou un feixe de luz branca a través dun fluído salpicado de partículas flotantes. Cando mirou desde un lado, o fluído resplandeció de cor azul (coñecido como efecto Tyndall). O físico deuse conta de que isto significaba que a luz azul rebotaba ou "esparexía" as partículas do fluído máis que calquera outro cor. Dado que a luz azul ten unha lonxitude de onda curta, inferiu que as lonxitudes de onda máis curtas dispérsanse máis que as máis longas.

O seu experimento conduciu ao final do camiño, mostrando que a luz azul dispérsase máis que outras cores e por iso, o ceo é azul.

FONTE: Sarah Romero/muyinteresante.es