A ORIXE DAS PALABRAS: QUE SE QUERES ARROZ, CATALINA!

Parece ser que en tempos de Juan II de Castela (1406-1454), residía en Sahagún (León) certo xudeu converso, casado cunha muller chamada Catalina, á que lle gustaba tanto o arroz, que non só facía del un gran consumo, senón que o recomendaba a todos como remedio para calquera indisposición. No seu concepto, o arroz era unha especie de panacea universal, como a que buscaban os alquimistas daquela época.

Caeu enferma, para morrerse, e como rexeitase todas as medicinas que tentaban darlle, preguntáronle se quería tomar un pouco de arroz, ao lembrar a debilidade que sentía por esta gramínea. Nada contestaba, ou se o facía era con monosílabos ininteligibles. Repetiron varias veces pregúntaa cuantos rodeaban a súa cama, reiteración que facían en voz alta, dicindo: Que se queres arroz, Catalina!... e Catalina faleceu sen responder.

Que quere explicar o conto? Pois que o de que se queres arroz, Catalina é unha expresión que usamos cando nos contestan cunha incongruencia ou nin sequera contéstannos. É dicir, que non nos fan nin … caso!

FONTE: cervantesvirtual.com      Imaxe: yorokobu.es