SABÍAS QUE... POR QUE SE O NOSO CORPO ESTÁ A 36 GRAOS XA TEMOS CALOR AOS 30?

A termorregulación consiste, basicamente, en activar diferentes procesos centrais e periféricos para manter a homeostase corporal e as funcións vitais constantes. Estes procesos están tutelados polo hipotálamo, o cal, a través da retroalimentación, permite aumentar ou diminuír a temperatura.

Grazas a este complexo sistema a nosa temperatura oscila entre os 36º C e os 37,5º C, a razón desta pinza non é outra que é o intervalo no cal é máis eficiente, existe un menor gasto enerxético e impídese que sexamos infectados por virus, bacterias e fungos.

A temperatura de confort para o noso organismo atópase entre os 15 e 30º C, por baixo e por encima desta temperatura ambiental o corpo humano activa os mecanismos termorreguladores.

Os seres humanos soportamos mellor as temperaturas baixas que as altas, debido a que as funcións celulares se enlentecen e é posible que se poidan recuperar cando a temperatura regrese a valores normais. Con todo, a partir dos 43º C as proteínas desnaturalízanse, perden a súa funcionalidade de forma irreversible e, ademais, morren.

Por ese motivo, o límite dos 43º C marca a fronteira da vida e a morte.

A pesar de todo, desde a Organización Mundial da Saúde (OMS) alerta de que unha temperatura ambiental de 40º C pode poñer en risco a nosa saúde ou se se alcanzan os 35º C con altos niveis de humidade.

Se temos frío os nosos vasos sanguíneos reducen o fluxo de sangue (vasoconstrición) para conservar a calor e os músculos contráense (tiritona) para xeralo. Pola contra, se a temperatura é superior a 30º C prodúcese unha vasodilatación para que se poida expulsar o exceso de calor en forma de sudoración.

A primeira consecuencia da vasodilatación, dado que o noso sangue é vermella e concéntrase na periferia do noso organismo, é que a pel se volve sonrosada e a segunda derivada é que o corazón acelérase para bombear sangue á rede de capilares.

Agora ben, como é posible que se activen os mecanismos termorreguladores a unha temperatura ambiental inferior á nosa temperatura corporal? A resposta hai que buscala no metabolismo celular.

As células do noso corpo oxidan nutrientes e producen un «exceso de calor» que mantén a nosa temperatura corporal, a plétora de calor é eliminada a través de radiación, convección, condución e evaporación.

A calor que se xera nas partes máis internas transpórtase pola rega sanguínea ata a superficie da pel e, desde alí, disípase por radiación; se o fai por contacto directo con outras superficies máis frías falamos de condución; se é debido ao intercambio co aire circundante dicimos que existe convección e, por último, se é a través da suor denominámolo evaporación.

Debido a que a temperatura corporal debe manterse constante, a enerxía emitida por radiación tamén debe ser constante, con todo, cando a temperatura ambiental é similar á nosa xa non pode disiparse dunha forma eficaz. Como a temperatura non pode ser regulada nin por radiación nin por convección, recórrese á sudoración.

E é que a pel humedecida pola suor conduce mellor a calor e, ademais, arrefríase cando as pingas se evaporan. Isto explica que canto máis próxima sexa a temperatura exterior á do noso corpo máis complicado será expulsar a calor xerada e, por tanto, maior será a sensación subxectiva de calor.

FONTE: Pedro Gargantilla/abc.es    Imaxe: myprotein.es