A ORIXE DAS PALABRAS: SUBÍRONSELLE OS FUMOS Á CABEZA

Na época en que Europa estaba repleta de feudos, cabaleiros e xograres, considerábase ao fume como un símbolo de distinción, porque ata o máis desprevido podía advertir que moitos fumes de lonxe eran sinal de que existía unha casa cuxos veciños podían permirse certos luxos.

Como xurdiu a expresión “Subíronselle os fumes á cabeza”?

Tal como indícao o xornalista arxentino Daniel Balmaceda en “Historias de letras, palabras e frases” (2014), a casa con máis chemineas era non só a que tiña varios ambientes, senón tamén a que contaba co material para construír máis dunha cheminea. Quen pretendía aparentar máis do que eran tiñan isto en conta. Foi común no século XVII, e aínda máis no XVIII, que se creasen falsas chemineas nas casas. Podíase alardear con elas e ninguén ía fixarse se eran reais ou non. De aí xurdiu a expresión “Subíronselle os fumes á cabeza” (e tamén a variante “Ten moitos fumes”) que fan alusión a unha persoa vaidosa ou engreída.

Hoxe en día a expresión “Subíronselle os fumes á cabeza” utilízase sen pensar no contexto que lle deu orixe. Por extensión, trátase dunha locución utilizada para designar a unha persoa que se comporta con altivez, vaidade, presunción ou engreimiento.

FONTE: Julieta Scat/billiken.lat