A ORIXE DAS PALABRAS: UNHA DE CAL E OUTRA DE AREA

O español (ou castelán) é un dos idiomas máis ricos do mundo, sen menosprezo do galego. Grazas á súa influencia, é a segunda lingua que máis se fala no planeta Terra, e está presente e todos e cada un dos continentes. Con máis de 100.000 palabra, así mesmo, que hai no dicionario segundo a RAE, os hispanofalantes podemos comunicarnos á perfección en calquera situación. Así, hai expresións e refráns no noso idioma que se utilizan moi a miúdo, como a de "unha de cal e outra de area". Pero, cal é a súa orixe e o seu significado?

Cando dicimos "dar unha de cal e outra de area", queremos dicir que recibimos algo bo e posteriormente, algo malo, ou ao revés. Tende a utilizarse en relación ao que recibimos dunha persoa ou cousa, que nos pode achegar cousas positivas nalgunhas ocasións, mentres que noutras sería algo negativo.

O significado non xera dúbidas. Así mesmo, a RAE recolle que é unha "alternativa de cousas positivas e negativas". A primeira ollada, podemos pensar que a de cal correspondería á parte negativa, xa que se trata dun óxido cálcico e corrosivo, mentres que a parte da area sería a boa. Pero nada máis lonxe da realidade, a orixe destapa o mito.

A expresión referíase orixinalmente á argamasa, é dicir, o morteiro a base de area, cal e auga que se utilizaba na antigüidade na albanelaría e construción de vivendas e muros. O morteiro é unha mestura básica na albanelaría utilizada para unir ladrillos, bloques e outros materiais de construción, así como para revestir superficies.

O morteiro é fundamental para a solidez e a durabilidade das estruturas na albamaría, e a súa preparación adecuada é clave para o éxito de calquera proxecto de construción. Tanto o cal como a area son necesarias para un bo morteiro, de tal maneira que se ten que usar "unha de cal e outra de area" para equilibrar a balanza.

Desta forma, o devandito aplícase metaforicamente a situacións ou comportamentos bos e malos que fagan un equilibrio entre o positivo e o negativo. Trátase dunha expresión que ten a súa orixe na construción, onde a mestura de cal e area é fundamental para obter un bo morteiro, de tal maneira que se poida lograr unha mestura equilibrada.

FONTE: Nora Villalba/larazon.es