Blogia
vgomez

Descobren como se forman as engurras da pel, o cerebro, o estómago ou o intestino

Unhas mans marcadas polo paso dos anos / EM

Un equipo de investigación formado polo profesor Dong Sung Kim, a profesora Anna Le e o doutor Jaeseung Youn, do Departamento de Enxeñería Mecánica da Universidade de Ciencia e Tecnoloxía de Pohang (POSTECH), en Corea do sur, recreou con éxito a estrutura das engurras en tecidos biolóxicos in vitro e descubriron os mecanismos que subxacen á súa formación, desvelando así a súa "misteriosa" orixe, segundo publican na revista Nature Communications.

Ademais, desenvolveron unha plataforma de investigación sobre tecidos sen necesidade de experimentar con animais o que, segundo destacan os investigadores, podería ter amplas aplicacións tanto na medicina como na cosmética.

Aínda que as engurras adoitan asociarse ao envellecemento da pel, moitos órganos e tecidos, como o cerebro, o estómago e os intestinos, tamén presentan patróns de engurras propios. Estas estruturas desempeñan un papel crave na regulación dos estados celulares e a diferenciación, contribuíndo ás funcións fisiolóxicas de cada órgano.

Comprender como os tecidos biolóxicos pléganse e forman engurras é vital para entender a complexidade dos organismos vivos máis aló das preocupacións cosméticas. Este coñecemento pode ser fundamental para avanzar na investigación en áreas como o envellecemento da pel, as terapias regenerativas e a embrioloxía, resaltan os investigadores.

A pesar da importancia das estruturas biolóxicas das engurras, gran parte da investigación neste campo baseouse en modelos animais, como moscas da froita, ratos e pitos, debido ás limitacións para reproducir a formación de engurras in vitro. En consecuencia, descoñécense en gran medida os procesos detallados que subxacen á formación de engurras nos tecidos vivos.

O equipo do profesor Dong Sung Kim abordou esta limitación desenvolvendo un modelo de tecido epitelial composto unicamente por células epiteliales humanas e matriz extracelular (MEC). Combinando este modelo cun dispositivo capaz de aplicar forzas de compresión precisas, lograron recrear e observar in vitro estruturas engurradas que adoitan verse no intestino, a pel e outros tecidos in vivo. Este avance permitiulles, por primeira vez, reproducir tanto a deformación xerárquica dunha soa engurra profunda causada por unha forte forza de compresión como a formación de numerosas engurras pequenas baixo unha compresión máis lixeira.

Os investigadores tamén comprobaron que factores como a estrutura porosa da ECM subxacente, a deshidratación e a forza de compresión aplicada á capa epitelial son cruciais para o proceso de formación de engurras.

Os seus experimentos revelaron que as forzas de compresión que deforman a capa de células epiteliales provocan inestabilidade mecánica na capa de ECM, o que dá lugar á formación de engurras. Ademais, descubriron que a deshidratación da capa de ECM era un factor crave no proceso de formación de engurras. Estas observacións reflicten fielmente os efectos observados na pel envellecida, onde a deshidratación da capa de tecido subxacente provoca a aparición de engurras, o que proporciona un modelo mecanobiolóxico para comprender a formación de engurras.

"Desenvolvemos unha plataforma que pode reproducir diversas estruturas de engurras en tecido vivo sen necesidade de ensaios con animais, resalta o profesor Dong Sung Kim. Esta plataforma permite obter imaxes en tempo real e observar con detalle a formación de engurras a nivel celular e tisular, procesos difíciles de captar nos modelos animais tradicionais. Ten amplas aplicacións en campos como a embrioloxía, a enxeñería biomédica e a cosmética, entre outros", asegura.

FONTE: elmundo.es/ciencia

0 comentarios