Os récords de lonxevidade do reino animal (VIII)

Continúo coa serie adicada aos numerosos exemplos de lonxevidade extrema no reino animal existen numerosos exemplos. O estudo destes casos achega á comunidade científica novos instrumentos para estudar como reverter o aparentemente inexpugnable proceso de envellecemento.

Se onte falamos da balea de Groenlandia, hoxe tócalle ás lagostas.

8. Lagostas

Estimar a esperanza de vida dun bogavante é unha tarefa hercúlea, tendo en conta de que é farto difícil escudriñar todas as mudas de caparazón. Con todo, as lagostas tamén son coñecidas mundialmente pola súa extraordinaria lonxevidade.

Unha das razóns é a súa capacidade para inhibir o proceso de envellecemento grazas a unha encima chamada telomerasa, responsable, como o seu propio nome indica, da preservación dos telómeros, esas secuencias de ADN repetido contido nos extremos dos cromosomas, cuxo acortamiento está intrinsecamente relacionado co proceso de envellecemento.

As lagostas serían practicamente inmortais de non ser por un efecto indeseado: a muda da súa exoesqueleto. Cando chegan a un determinado tamaño, é tal o esforzo metabólico que levan a cabo que acaban sucumbindo. Ás veces consómense de puro esgotamento, en ocasións é o propio caparazón o que rompe, causando as feridas que os levan á morte. 

Aínda así, a esperanza de vida destes animais pode chegar a ser relativamente alta comparativamente falando. Algunhas lagostas do continente americano han dado mostras de vivir ata 100 anos. Un exemplar capturado no ano 2009, por exemplo, deu pistas de ter ata 140 anos de idade, un auténtico Matusalén do mundo dos crustáceos.   

FONTE: Sergi Alcalde/ nationalgeographic.com.es     Imaxe: eldiario.es/rastreador

Continuará...