OUTRAS COUSAS

CINE: AVATAR: LUME E CINSA

Este fin de semana chega aos cines a terceira entrega da saga Avatar: Lume e cinsa. Esta é a súa ficha técnica: 

Título orixinal: Avatar: Fire and Ash 

Ano: 2025

Duración: 195 min.

País: Estados Unidos

Xénero: Ciencia ficción

Director: James Cameron

Guión: James Cameron, Rick Jaffa

Productor: James Cameron.

Compañías: 20th Century Studios, 20th Century Studios, TSG Entertainment, Lightstorm Entertainment.

Distribuidora: Walt Disney Pictures

Música: Simon Franglen

Fotografía: Russell Carpenter

Reparto: Sam Worthington, Zoe Saldana, Sigourney Weaver, Oona Chaplin, Cliff Curtis, Kate Winslet, Britain Dalton, Jack Champion...

Sinopse: Nesta entrega preséntase ao Pobo das Cinzas, un novo clan Na’vi cunha visión máis agresiva que o resto de pobos do mundo. A diferenza dos clans vistos anteriormente, estes Na’vin non dubidan en recorrer á violencia para conseguir os seus fins, mesmo se iso significa enfrontarse a outros clans. Con esta nova ameaza, Pandora convértese nun territorio aínda máis inestable, onde os conflitos internos poñen en perigo o equilibrio do planeta e obrigan a reformular a loita pola súa supervivencia.

Haberá que vela para emitir un comentario, que por certo non son moi favorables!

HUMOR: UNS GAÑAN E OUTROS PERDEN

Coma sempre, o xenial Davila (Luis Davila, Bueu-Pontevedta, 1972), sácalle punta a todo!

CINE: NUREMBERG

Esta fin de semana chega aos cines Nuremberg, película de drama histórico. Está baseada no libro O nazi e o psiquiatra de Jack O-Hai, publicado en 2013. Esta é a súa ficha técnica:

Título orixinal: Nuremberg

Ano: 2025

Duración: 148 min.

País: Estados Unidos

Xénero: Thriller / Drama histórico / Baseada en feitos reaisAños 40

Compañías: Bluestone Entertainment, Walden Media.

Distribuidora: Sony Pictures Classics

Dirección: James Vanderbilt

Guión: James Vanderbilt

Música: Brian Tyler

Fotografía: Dariusz Wolski

Reparto: Rami Malek, Russell Crowe, Leo Woodall, Michael Shannon, Richard E. Grant, Colin Hanks, John Slattery, Wrenn Schmidt, Lotte Verbeek, Mark O’Brien, Andreas Pietschmann, Steven Pacey, Lydia Peckham, Paul Antony-Barber, Jeremy Wheeler, Wolfgang Cerny, Dan Cade, Donald Sage Mackay, Dieter Riesle, Wayne Brett, Mesterházy Gyula, Sam Newman, Philippe Jacq, Tom Keune, Blake Kubena, Michael Sheldon, Fleur Bremmer.

Sinopse: Tras a Segunda Guerra Mundial, durante os históricos xuízos de Nuremberg, o psiquiatra estadounidense Douglas Kelley ten a tarefa de avaliar a saúde mental dos prisioneiros nazis para determinar se son aptos para ser xulgados por crimes de guerra. No medio desta responsabilidade, Kelley enfróntase a Hermann Göring, man dereita de Hitler, nunha intensa batalla de enxeño e manipulación. Mentres Göring tenta manter o seu poder, Kelley debe navegar entre a verdade, a xustiza e a psicoloxía dun dos líderes máis perigosos do Terceiro Reich.

Longa, pero interesante!

HUMOR: LUCES DE NADAL DE VIGO

Viñeta do xornal Faro de Vigo de Davila (Luis Davila, Bueu-172), no que trata o tema las luces do Nadal de Vigo.

Xenial!

HUMOR: POLITIZAR A ATMOSFERA!

Viñeta de Davila (Luis Davila, Bueu-172) do xornal Faro de Vigo.

VIVAMOS COMO GALEGOS 2025 (II)

Aquí tedes! O segundo capítulo da miniserie de vivamos como galegos 2025.

VIVAMOS COMO GALEGOS 2025 (I)

Aquí tedes! O primeriro capítulo da miniserie de vivamos como galegos 2025

Continuará…

Capítulo 2: Estrea Xoves 13

Curiosidades, tradicións e a orixe que quizais non coñecías sobre estas datas

Cada 1 de novembro, España transfórmase. Os cemiterios énchense de flores, as casas cheiran a bolos de vento e ósos de santo, e as familias reúnense para lembrar a quen xa non están. O Día de Todos os Santos non só é unha tradición arraigada: é unha xanela á nosa historia, cultura e emocións máis profundas. Pero, sabías que o Día de Todos os Santos e Halloween comparten raíces? Aínda que moitos pensen que Halloween é unha moda importada, o certo é que ambas as datas nacen dunha mesma raíz: Samhain, a festividade celta que marcaba o final do verán e o inicio do ‘ano escuro’. Críase que nesa noite o mundo dos vivos e os mortos tocábase. É máis, a palabra ‘Halloween’ vén de ‘All Hallows’ Eve’, é dicir, a véspera de Todos os Santos. Máis tarde, foi adaptada polo cristianismo para transformar unha festividade pagá en relixiosa.

No ano 835, o Papa Gregorio IV estableceu o 1 de novembro como día para honrar a todos os santos, mesmo a aqueles non canonizados nin coñecidos. O obxectivo era cristianizar celebracións pagás como Samhain ou a festa dos mortos en Roma. A festa do Día dos Fieis Defuntos celébrase ao día seguinte, o 2 de novembro, aínda que moitas persoas confúndenos ou os viven como un só.

España, e Galicia, mantén unha relación moi viva coa morte e co recordo de quen xa non están. En distintos recunchos do país, o final de outubro e o inicio de novembro énchense de costumes que mesturan o pagán e o relixioso, o festivo e o íntimo. En Galicia, por exemplo, o Samaín revive as raíces celtas con fogueiras, desfiles, contos de medo e nabos tallados en lugar de cabazas. Mentres tanto, en Cataluña, o aroma das castañas asadas e os panellets marca a chegada da Castanyada, unha celebración familiar e escolar que substitúe a Halloween con sabores de outono. Más ao norte, a chama do recordo segue acendida no País Vasco grazas á argizaiola, unha vela sobre unha táboa que se coloca nas igrexas ou xunto ás tumbas para honrar aos defuntos.

O humor tamén ten o seu espazo en Cádiz, onde os mercados transfórmanse durante a Festa dos Tosantos: froitas e animais disfrázanse de personaxes populares para facer sátira da actualidade. En Asturias e León, o Amagüestu enche as prazas de música, sidra doce e castañas, unha forma alegre de dar a benvida ao outono. Noutras zonas, como Navarra e Aragón, antigamente era común percorrer as rúas nas roldas de ánimas, pedindo comida ou diñeiro para ofrecer misas polos mortos. E nalgúns pobos de Murcia, as familias aínda manteñen o costume para comer xunto ás tumbas, un xesto íntimo que simboliza a continuidade e a proximidade cos seus seres queridos.

Nalgúns pobos, as campás ecoan durante toda a noite do 31 de outubro para guiar ás almas no seu camiño. Moitas persoas acenden candeas nas súas casas ou nas tumbas, como símbolo de luz eterna e de recordo cara a quen xa partiron. Nas zonas rurais aínda se conserva o costume de deixar comida ou doces para os defuntos, unha ofrenda sinxela que mantén viva a conexión entre os vivos e os mortos. Dise, ademais, que nalgúns lugares existe a crenza de que, se non se realiza esa ofrenda, as almas poderían molestarse e manifestarse dalgunha maneira, unha idea que lembra ao famoso “truco ou trato” das celebracións anglosaxoas.

Cousas deste tempo de Santos!

FONTE: farodevigo.es/escaparate   Imaxe: Alejandro Camba/laregion.es