MISTERIOSA MASA METÁLICA ENTERRADA NA CARA OCULTA DALÚA

Na imaxe, a topografía da cara oculta da Lúa. O círculo mostra a localización da enorme masa metálica achada baixo a conca Aitken, o maior cráter de impacto do Sistema Solar / NASA/Goddard Space Flight Center/University of Arizona

Unha misteriosa e enorme masa con alto contido metálico acaba de ser descuberta baixo a superficie da Lúa, enterrada baixo o maior cráter de impacto do Sistema Solar, a conca Aitken, no polo sur do noso satélite, que ten un diámetro de 2.500 km e 12 km de profundidade.

O incrible achado, publicado esta mesma semana na revista Geophysical Research Letters, foi realizado por un equipo de investigadores da Universidade de Baylor, en Texas.

"Imaxine que collemos unha pila de metal cinco veces maior que Isla Grande (a maior do arquipélago de Hawaii, cunha superficie de 10.430 km cadrados) e enterrámola baixo terra. Esa é, aproximadamente, a cantidade de masa inesperada que atopamos", indica Peter B. James, profesor de xeofísica planetaria e autor principal do estudo.

O enorme cráter, que ten forma  ovalada, non é visible desde a Terra porque atópase na cara oculta da Lúa. Os investigadores conseguiron localizar a misteriosa masa metálica medindo os sutís cambios da forza gravitatoria da Lúa, que cambia de rexión a rexión. Para iso utilizaron datos das naves que a NASA utiliza na súa misión GRAIL (Gravity Recovery and Interior Laboratory).

"Cando combinamos iso cos datos da topografía da Lúa do Lunar Reconnaissance Orbiter, prosegue o investigador, descubrimos unha cantidade de masa inesperadamente grande por centos de km baixo a conca Aitken. Unha das posibles explicacións para esta masa adicional é que o metal que contiña o asteroide que formou o cráter segue aí, incrustado no manto da Lúa".

Sexa o que sexa e veña de onde veña, esa enorme e densa masa afundiu a base da conca máis de 800 metros, afirma James. As simulacións informáticas de grandes impactos de asteroides suxiren que, se se dan as condicións adecuadas, o núcleo de ferro e níquel dun asteroide pode dispersarse no manto superior (a capa entre a cortiza e o núcleo lunar) durante un impacto.

"Fixemos os cálculos e mostramos tamén que se o núcleo metálico do asteroide que fixo impacto está o suficientemente disperso, podería permanecer suspendido no manto da Lúa ata o día de hoxe, en lugar de afundirse ata o seu núcleo".

Con todo, tamén existe a posibilidade de que a misteriosa masa metálica débase a unha concentración de óxidos asociada á última etapa de  solidificación do océano de magma lunar. Segundo James, a conca Aitken, que se formou fai uns 4.000 millóns de anos é o maior dos cráteres que existen no Sistema Solar. Se os houbo maiores en algures,  incluída a Terra, os seus rastros borráronse, perdidos na noite dos tempos.

Para este investigador, a gran conca  selenita é "un dos mellores laboratorios naturais que existen para estudar eventos de impacto catastrófico, un proceso antigo que deu forma a todos os planetas rochosos e lúas que podemos ver na actualidade".

FONTE: José M. Nieves/materia escura/abc.es