A CEPA EUROPEA DO COROAVIRUS, MOITO MÁIS CONTAXIOSA QUE A ORIXINAL

Hai apenas uns días, publicouse un estudo levado a cabo por investigadores da universidade chinesa de Zhejlang e segundo o que o virus SARS CoV-2 adquiriu xa as mutacións suficientes como para modificar substancialmente a súa patoxenicidade. En concreto, os investigadores acharon que algunhas cepas, precisamente as que chegaron primeiro a Europa e despois a Estados Unidos, podían ser ata 270 veces máis virulentas que as que proliferaron durante as primeiras semanas en China, onde se orixinou a pandemia.

Agora, un equipo de científicos do Laboratorio Nacional dos Alamos, en Estados Unidos, corrobora ese traballo e afirma identificar unha nova cepa do coroavirus que conseguiu volverse a dominante en todo o mundo, moito máis contaxiosa que as versións que se propagaron durante os primeiros días da pandemia. A falta dunha revisión por pares, os investigadores publicaron o seu achado e as súas conclusións no servidor biorXiv.

Segundo escriben os científicos, a nova cepa fixo a súa aparición en Europa en febreiro e emigrou rapidamente á costa este de Estados Unidos. Desde mediados de marzo, é a variante do virus dominante en todo o planeta.

No seu estudo,  Bette  Korber e os seus colegas advirten que, ademais de propagarse máis rápido, esta cepa do virus é capaz de facer que as persoas sexan vulnerables a unha segunda infección tras pasar a enfermidade.

Os científicos sinalan o feito de que, no seu maior parte, as investigacións dos científicos que traballan no desenvolvemento de tratamentos e vacinas baseáronse nas primeiras secuencias xenéticas do virus, conseguidas pouco despois da súa aparición, polo que poderían non ser efectivas contra esta nova versión do  Sars  Cov-2.

A mutación que caracteriza esta cepa céntrase, precisamente, nas espículas que sobresaen da superficie do virus e que lle permiten axustarse ás células humanas. Os autores aseguran que "sentían a necesidade urxente de dar unha alerta temperá", para que as vacinas e medicamentos que están en desenvolvemento en todo o mundo teñan en conta a mutación e poidan ser efectivos contra a cepa  mutante.

O estudo tamén sinala que en todos os lugares onde a nova cepa aparecía, infectaba a moitas máis persoas que as versións anteriores do virus saídas de Whuhan, ata o punto de prevalecer en moitos países en cuestión de poucas semanas. Ese dominio sobre as cepas anteriores demostra, segundo os investigadores, que é moito máis infecciosa, aínda que aínda non se sabe moi ben por que.

O estudo levou a cabo a partir da análise computacional de máis de 6.000 secuencias de coroavirus de todo o mundo, recompiladas por unha iniciativa alemá para compartir todos os datos de Influenza. En todas as ocasións, os investigadores comprobaron como a nova versión terminaba por converterse na dominante. O equipo identificou 14 mutacións diferentes no xenoma do coroavirus, composto por uns 30.000 pares de bases de ARN, pero centráronse no chamada D614G, que é precisamente a responsable dos cambios nos picos do virus.

O estudo, que se estende ao longo de 33 páxinas, detalla cando xurdiu a nova cepa do virus, como se distribuíu polo mundo e canto tardou en converterse na versión dominante. Un dos primeiros países en ver o novo virus foi Italia, durante a última semana de febreiro, case ao mesmo tempo que a cepa orixinal, á que substituíu rapidamente. En Estados Unidos, a cepa orixinal chegou a Washington a finais de febreiro, pero para o 15 de marzo xa fora substituída pola nova versión. O mesmo sucedeu en Nova York.

Se o virus segue sufrindo mutacións mesmo durante os meses de verán, advirte o estudo, podería superpoñerse mesmo aos primeiros tratamentos médicos e vacinas deseñados a partir das primeiras versións do virus, polo que a súa efectividade podería verse limitada seriamente contra esta nova cepa do SASRS Cov-2.

O estudo non indica especificamente que a nova versión do virus sexa tamén máis letal que a orixinal. O que si é certo é que as persoas infectadas coa cepa mutada teñen unha maior carga viral que o resto. E que o novo virus propágase con moita máis velocidade que o orixinal. O cal, segundo os investigadores, podería ser suficiente para que as persoas que xa pasaron a enfermidade e volvéronse inmunes, poidan con todo volver infectarse coa nova versión.

FONTE: José Manuel Nieves/abc.es/ciencia Imaxe: isglobal.org