O TELESCOPIO ESPACIAL JAMES WEBB (JWST)

Reprodución dO telescopio James Webb / NASA

O Telescopio Espacial James Webb (JWST), unha potente "máquina do tempo" co que se aspira a desentrañar a formación do universo, será lanzado entre o 31 de outubro e principios de decembro.

Esta misión conxunta da estadounidense NASA, a europea ESA e a canadense CSA tiña xa a súa data fixada para finais de outubro, pero a marxe de manobra amplíase diante posibles eventualidades na preparación do instrumento en si, do seu foguete, o Ariane 5, ou das instalacións do porto espacial europeo de Kurú, na Guayana Francesa.

 Previsto nun primeiro momento para maio de 2020 e despois para marzo deste ano, o seu despegamento sufriu un novo atraso, a outubro, pola repercusión da pandemia do Covid-19 e outros desafíos técnicos. Pero unha vez que estea no espazo a confianza dos científicos nas súas posibilidades son enormes.

O JWST está deseñado para "expandir os éxitos científicos" do telescopio Hubble e complementalo. Será o máis grande e potente que se lanzou xamais ao espazo e tardará un mes en chegar á súa órbita, a un millón e medio de quilómetros da Terra.

Ofrecerá unha vista inédita do universo a lonxitudes de onda do infravermello próximo e o infravermello medio e permitirá estudar unha gran variedade de obxectos celestes, desde galaxias veciñas ata os confíns do universo máis distante.

O seu espello primario, en forma de panal con 18 segmentos hexagonais, mide 6,5 metros de altura, fronte aos 2,4 do Hubble, e axudará a mirar ao que ocorreu hai uns 13.500 millóns de anos, 1.000 millóns máis que o outro telescopio.

Está deseñado para aclarar desde a que se parecía o universo cando as súas primeiras estrelas e galaxias formáronse, ata a evolución dos buracos negros ou o ciclo vital das estrelas, do seu nacemento á súa morte. A resolución das súas imaxes será clave.

O telescopio ten unha altura de 8 metros e o seu parasol, unha vez despregado, o tamaño dunha pista de tenis, polo que un dos retos loxísticos é a súa instalación nun foguete de 5,4 metros de diámetro, dobrado coma se fose origami, segundo a ESA.

Europa contribúe co servizo de lanzamento desde Kurú a bordo dun Ariane 5 e con dúas ferramentas científicas clave: o espectrógrafo NIRSpec e a metade do instrumento do infravermello medio MIRI.

FONTE: elmundo.es/ciencia