AMASIA: UN NOVO SUPERCONTINENTE

Posible configuración de Amasia dentro de 280 millóns de anos / Universidade de Curtin.

Dentro de 300 millóns de anos, o Océano Pacífico desaparecerá e xurdirá un supercontinente chamado Amasia, produto da fusión do continente americano co asiático, así como de Australia con Asia. O novo mundo será máis cálido que a actual Terra e o nivel do mar será máis baixo.

Un novo supercontinente está a formarse no planeta e estará culminado dentro de 300 millóns de anos, cando o Océano Pacífico actual termine desaparecendo como tal, segundo unha nova investigación cuxos resultados publícanse en National Science Review.

Os supercontinentes fórmanse cando varios cratones ou masas continentais fúndense nunha enorme masa de Terra. Os supercontinentes emsambláronse e dispersáronse varias veces no pasado xeolóxico da Terra, pero na actualidade non existe, propiamente falando, ningún supercontinente no noso planeta.

A última vez que as masas continentais estiveron suficientemente preto unas doutras, como para formar un supercontinente, foi cando existía Panxea, que se formou mediante a integración das unidades continentais anteriores de Gondwana, EuroAmerica e Siberia, que ocorreu durante o Carbonífero, hai aproximadamente 335 millóns de anos, e comezou a separarse hai uns 200 millóns de anos.

O que está a pasar na actualidade, e que pode dar orixe ao seguinte supercontinente, é que o Océano Pacífico, actualmente o de maior extensión do planeta, está a reducir o seu tamaño a razón de varios centímetros por ano.

O Océano Pacífico é o que queda do súper océano Pantalasa, que comezou a formarse hai 700 millóns de anos, cando a antiga Panxea iniciou a súa desintegración. Desde a época dos dinosauros, cando aínda era máis grande, este océano, o máis antigo da Terra, foi facéndose cada vez máis pequeno.

Como todos os océanos, o Pacífico está exposto ao que se coñece en xeoloxía como Ciclo de Wilson. Trátase dun ciclo supercontinental, proposto polo xeólogo e xeofísico canadense John Tuzo Wilson, que alcanzou notoriedade como un dos principais autores da formulación final da Tectónica de Placas.

O Ciclo de Wilson indica que, cada 400-500 millóns de anos, todas as masas de terra emerxidas únense, formando un supercontinente. Explica o proceso de apertura e peche dun océano, resumindo o que ocorre nos bordos construtivos e destrutivos das placas tectónicas e que dá orixe aos supercontinentes.

Nos anos 90 do século pasado, xurdiron os primeiros avisos da emerxencia dun novo supercontinente que se denominou Amasia, tanto por parte do xeólogo Chris Hartnady, da Universidade de Ciudad do Cabo, Sudáfrica, como de Roy Livermore, da Universidade de Cambridge.

Ambas as teorías postulaban que a tectónica de placas provocará a colisión do continente americano co asiático, así como de Australia con Asia, aínda que seguindo un proceso diferente ao que expón a nova investigación. O Atlántico actual crecería entón ata converterse no océano máis grande do novo mundo, segundo estableceu en 1992 Hartnady e asume tamén a nova investigación.

A nova investigación, liderada por Chuan Huang, da Universidade de Curtin en Australia, usou unha supercomputadora para simular como se espera que evolucionen as placas tectónicas da Terra.

Esta simulación sinala que, en menos de 300 millóns de anos, é probable que o Océano Pacífico se peche, o que permitirá a formación de Amasia. Segundo os investigadores, este escenario desacredita as teorías científicas previas, que apoiaban a formación do novo supercontinente en derívaa dos océanos Atlántico e Índico.

A nova investigación expón que, debido a que a Terra estívose arrefriando durante miles de millóns de anos, o grosor e a forza das placas tectónicas que están debaixo dos océanos reduciranse co tempo, o que dificultará que o próximo supercontinente se ensamble pechando os océanos máis novos, como o Atlántico ou o Índico, tal como pensábase anteriormente.

Caricatura que ilustra as tres formas posibles de ensamblaxe do futuro supercontinente / watermark.silverchair.com

En consecuencia, predí a ensamblaxe do próximo supercontinente Amasia a través do Océano Pacífico, que se pechará cando América choque, inevitablemente, con Asia.

Os autores da nova investigación conclúen que o feito de ter todo o mundo dominado por unha soa masa continental alterará drasticamente o ecosistema e o medio ambiente da Terra actual.

“A Terra, tal como coñecémola, será drasticamente diferente cando se forme Amasia. Espérase que o nivel do mar sexa máis baixo, e que o vasto interior do supercontinente será moi árido con altos rangos de temperatura diarios”, precisa o profesor Zheng Xiang Li, outro dos investigadores.

“Actualmente, a Terra consta de sete continentes con ecosistemas e culturas humanas moi diferentes, polo que resulta fascinante pensar como se verá o mundo dentro de 200 ou 300 millóns de anos”, conclúe Li.

FONTE: Eduardo Martínez de la Fe/farodevigo.es/tendencias21