Simulación da secuencia da caída do meteorito na península de Yucatán / Universidade e Michigan
O asteroide que golpeou a Terra hai 66 millóns de anos transformou a vida neste planeta acuoso, reduciu ao mínimo aos dinosauros e abriu unha nova era na bioloxía. O asteroide tamén creou un monstruoso tsunami miles de veces máis grande que calquera onda xamais presenciada na vida da humanidade, segundo unha nova investigación.
O asteroide Chicxulub, como se lle coñece agora, chegou desde os confíns do Sistema Solar e estrelouse contra o mar pouco profundo preto da Península de Iucatán no actual México.
A aterraxe soa foi o suficientemente poderosa como para deixar unha sinatura na face do planeta. En 2021, os investigadores descubriron que as súas ondas tallaran ‘megarondas’ na codia terrestre debaixo do que agora é o centro de Luisiana.
Agora, un novo estudo publicado na revista AGU Advances, dirixido pola paleoceanógrafa Molly Range da Universidade de Michigan, suxire que o asteroide Chicxulub impulsou un tsunami tan enérxico que arrasou o leito mariño e erosionou os sedimentos a medio mundo de distancia. Tamén eclipsa a todos os tsunamis na historia rexistrada, en enerxía e tamaño.
O equipo modelou os primeiros 10 minutos despois do impacto e os subseguintes efectos dominou a través dos océanos do mundo no que é a primeira simulación global do tsunami provocado polo asteroide Chicxulub.
A explosión inicial do impacto de Chicxulub desprazou tanta auga que xerou unha onda de aproximadamente 1,5 quilómetros de altura. Todo ese espazo non permaneceu baleiro por moito tempo, co océano saíndo a gallarón para encher o cráter aberto, só para rebotar no seu bordo e crear aínda máis ondas.
Desde alí, ondas de tsunami de máis de 10 metros de altura viaxaron a través das profundidades do océano a 1 metro por segundo para azoutar as costas de todo o mundo.
“Este tsunami foi o suficientemente forte como para perturbar e erosionar os sedimentos nas concas oceánicas do outro lado do mundo, deixando un baleiro nos rexistros sedimentarios ou unha revolta de sedimentos máis antigos”, argumenta Range.
As ondas máis grandes e de movemento máis rápido xeráronse preto do punto de impacto nas augas abertas do Golfo de México, elevándose máis de 100 metros de altura e movéndose a máis de 100 metros por segundo.
FONTE: gciencia.com
0 comentarios