SABÍAS QUE... OS CORVOS SABEN CONTAR EN VOZ ALTA IGUAL QUE UN NENO PEQUENO

Os corvos preeiros son tan listos como os das fábulas de Esopo: abren noces deixándoas caer nas estradas para que os coches pasen por encima e pártanas, saben contar ata 30 e hai quen apunta que teñen unha ’consciencia primaria’. Aínda por riba, os científicos descubriron outra habilidade destacable. Estas aves intelixentes poden aprender a producir un número determinado de graznidos, coma se berrasen ’un, dous, tres’, para contar obxectos que ven ou sons que escoitan. O traballo, publicado na revista Science, suxire que os corvos contan de maneira similar a como o fan os humanos, o que os converte na única outra especie coñecida con esta capacidade.

Os corvos preeiros (Corvus corone), que pertencen ao grupo dos paxaros cantores, non se caracterizan precisamente pola beleza do seu canto senón pola súa formidable capacidade de aprendizaxe. "Ademais, teñen moi bo control vocal. Poden controlar con precisión se queren emitir unha chamada ou non", informa Andreas Nieder, do Instituto de Neurobioloxía da Universidade de Tubinga en Alemaña. O investigador e o seu equipo realizaron experimentos de comportamento con tres exemplares criados na universidade para estudar se podían aplicar estas habilidades en combinación.

Como explican en Science, os humanos relacionamos os números con algo que vemos ou oímos. Dicimos «tres» se vemos tres mazás, por exemplo. Antes de aprender esta habilidade, os nenos pequenos aprenden a facer cálculos verbais, como dicir «un, dous, tres» ou «un, un, un», para sinalar o número de mazás.

Para pescudar se as choias podían facer o mesmo, os investigadores adestráronas para que emitisen dun a catro graznidos cando vían un número arábigo nunha pantalla ou escoitaban uns sons específicos (por exemplo, un redobre de tambor equivalía ao número tres). Cando terminaban os seus graznidos, as aves debían picotear a tecla ’Enter’ nunha pantalla, o que significaba que acabaran a súa tarefa. Os corvos que emitían o número correcto de graznidos (tres ante o número tres ou o redobre de tambores) eran recompensados con lambetadas.

Os investigadores fixeron miles de probas e "os tres corvos conseguírono. Puideron contar as súas chamadas en secuencia", afirma Nieder. Curiosamente, os corvos tomábanse o seu tempo antes de emitir os seus graznidos, coma se planificasen o que ían facer. Ese tempo para responder era maior cantas máis chamadas requiríanse. A duración do atraso non se viu afectada pola natureza do estímulo, visual ou auditivo. "Isto indica que, a partir da información que se lles presenta, os corvos forman un concepto numérico abstracto que utilizan para planificar os seus vocalizaciones antes de emitir as chamadas", explica o científico.

Este achado vese reforzado pola análise dos cantos dos corvos individuais nunha secuencia. "Utilizando as propiedades acústicas do primeiro canto nunha secuencia numérica puidemos predicir cantos cantos faría o corvo", informa Nieder. Con todo, o comportamento dos corvos non estivo exento de erros. "Os erros de cálculo, como un canto de máis ou un de menos, xurdiron porque o paxaro perdeu a conta dos cantos xa realizados ou aínda por producir. Tamén podemos ler este tipo de erros a partir das propiedades acústicas das chamadas individuais", di.

A capacidade de producir un número voluntario de vocalizaciones esixe unha combinación altamente desenvolvida de competencia numérica e control vocal. "Os nosos resultados mostran que os humanos non son os únicos que poden facer isto. En principio, isto tamén abre unha comunicación sofisticada aos corvos", afirma Nieder.

FONTE: J. de Jorge/abc.es/ciencia     Imaxe: ca.wilipedia.org