A ORIXE DAS PALABRAS: ALÁ VAN LEIS ONDE QUEREN REIS

En ocasións, os poderosos acomodan e interpretan as leis á súa conveniencia, co consecuente quebranto.

Alguén cualificou ao noso rei Alfonso VI o primeiro afrancesado da historia e a verdade é que estivo bastante acertado. Alfonso VI casou sucesivamente con dúas princesas francesas, ás súas dúas fillas con dous franceses, fixo arcebispo de Toledo a un francés e bispos a varios franceses máis. Por outra banda, consentiu que o Papa Hildebrando abolise en Castela o rito gótico-mozárabe, observando sen contradición algunha desde os tempos de Recaredo, para cambiar o polo romano de moda en Francia.

Tanto a nobreza como o clero e o pobo negáronse a iso e foi preciso someter a cuestión, segundo o costume da época, ao denominado xuízo de Deus. Loitaron, pois, dous cabaleiros, un a favor do rito nacional e outro en defensa do estranxeiro, quedando vencedor don Juan Ruiz das Matanzas, polo nacional.

Más de nada serviu. Acosado o rei pola súa muller dona Constanza, que como xa dixemos era francesa, en 1085 fixo reunir en Burgos un concilio, o cal decretou a abolición do antigo misal e como queira que toda Castela seguía na súa opinión de conservalo, recurriose de novo a outro xuízo de Deus, para que se revogase a sentenza. Esta segunda vez fíxose mediante a proba do lume. Consistía en botar ambos os misales a unha fogueira e o que non se queimase sería o gañador.

Así se fixo e volveu triunfar o gótico-mozárabe, máis en contra das probas admitidas como divinas e en oposición tamén á vontade de todos, a risco de producir revoltas que, incomprensiblemente, non tiveron lugar, o rei ordenou taxantemente que se desterrase das igrexas o tan aludido rito gótico-mozárabe, permitindo soamente que este se practicase nunha capela de Toledo.

De tales feitos e da testarudez e capricho de Alfonso VI, naceu a frase que chegou aos nosos días, coñecida por: Alá van leis onde queren reis, modelo como pode apreciarse de arbitrariedade.

FONTE: Ángel García Muñoz/clubjaimeprimero.org