vgomez

Mapas camiños / Imaxe: caminodesantiagotiempo.com 

Un ano máis son moitos os que neste verán percorren o Camiño de Santiago. Á hora de programar a ruta hai que facer unha procura axeitada de información para non levar sorpresas de última hora. Unha nova web da Voz de Galicia aporta  información útil e actualizada sobre as distintas rutas e localidades xacobeas, que complementa á web instituicional xacobeo.

Se a queres coñecer só tes que premer AQUÍ.

Bo camiño!

Moitos son os Camiños que levan a Santiago: O camiño francés, o camiño do norte, o camiño portugués, o camiño da prata, o camiño primitivo, o camiño sanabrés e todas as súas variantes, como o da costa, que pasa pola nosa localidade, variante do camiño portugués.

Para realizar calquera deles hai que ter unha información previa para elaborar etapas, localizar albergues, visitas, etc. Como axuda a revista Comsumer acaba de publicar unha boa guía a tal fin. Pincha AQUÍ e terás unha boa información para preparar o teu "camiño".

Bo camiño!

O Xacobeo 2010 non só se ciñe ao estrictamente coñecido como Camiño de Santiago, hai moito máis: Música, Cultura, Audiovisual, Gastronomía, Espiritualidade. É algo aberto a tod@s.

Un exemplo é a música. Podemos disfrutar de concertos que de non ser Ano Santo serían imposible ou moi difícil telos na nosa terra. Hai que aproveitalos. Unha cita: Joaquín Sabina estará mañá xoves, 8 de xullo en Lalín (Lalín Arena), o 10 de xullo, sábado, en A Coruña (Coliseo) e o 9 de outubro, tamén sábado,  en Santiago (Multiusos do Sar), coa xira de presentación de Vinagre y Rosas.

E esto non é nada... Toda a información en Programación 2010.

Xubi, mascota do Xacobeo 2010

Este ano é ANO XACOBEO, o que implica que moitos tedes en mente, se xa non o fixestes, realizar o Camiño de Santiago completo ou polo menos as últimas etapas.

É un opción: VACACIÓNS PEREGRINAS. Seguro que quedaredes fascinados polo camiño, a súa xente, os lugares, os compañeir@s... É unha opción moi recomendable. Alá polo mes de maio, na ponte das Letras Galegas, viaxei ata Bilbao. Polo camiño, vin ringleiras de peregrinos, que xa dende moi cedo seguían o itinerario á Compostela.

Pero facer o camiño leva consigo: documentarse antes de saír da casa, realizar un adestramento físico axeitado, cargar o indispensable e alimentarse ben durante a peregrinación. Para axudarche a facer esta preparación previa pincha en Consellos para facer o Camiño de Santiago  que publicou a Revista Consumer.

Espero que che resulte útil, e Boa Viaxe!

Xubi é o nome da mascota do Camiño de Santiago neste Ano Xacobeo 2010.

Persoaxe azul e verde que simboliza a cabaza e o bastón do peregrino, ataviado cunha zapatillas brancas e vermellas, é a nova mascota relixiosa deste ano Xacobeo e, por extensión, do Camino de Santiago.

O ideólogo da figura é Alberte Permuy (Barallobre-A Coruña, 1955). Deseñador que conta con máis de 25 anos de experiencia no mundo do deseño gráfico.

Despois da morte do apóstolo Santiago, por decapitación no ano 44 da nosa era, os discípulos de Santiago, Atanasio e Teodoro, meteron o seu corpo nun sarcófago de mármore, e este nunha barca, tendo por único timomel a Deus.  A embarcación surcou o mar ata Gallaecia e remontou o río Ulla ata chegar a Iria Flavia.

Alí, segue a contar a lenda, os discípulos chegaron ante unha gran matrona da época, habitante dun castro, chamada Lupa, para pedirlle un anaco de terra para soterrar ao seu mestre. A raíña Lupa finxíu entender o pedido e dixo: "Collede os bois que teño naquela montaña, xunguilos ao meu carro, traede o corpo do voso mestre e construíde a tumba no sitio que queirades". A raíña sabía que non  eran bois, senón touros bravos que atacarían. Os discípulos foron á montaña e atoparon un dragón que os atacou. Eles fixeron a sinal da cruz e o dragón patíuse en dúas metades. Viñeron despois os touros bravos, coa intención de atacalos, pero volvendo facer a sinal da cruz, volvéronse mansos. Antes de marchar da montaña puxéronlle por nome a aquel lugar Pico Sacro. Ao comtemplar Lupa a morte do dragón e ver mansos aos touros creeu na misión relixiosa daqueles homes e o misterio que o corpo de Santiago encerraba. Decidíu enton concederlles o lugar para o enterramento. Puxeron o corpo sobre o carro, xunguiron os touros e deixaronos camiñar libremente. Andadas tres leguas os animais paráronse. Era o lugar asinado pola raíña Lupa. Este lugar recibíu o nome de  "Liberum domun" ou Libredón. A raíña Lupa convertíuse ao catolicismo.

Pero a súa tumba foi olvidada ata que, no ano 813, o ermitán Pelaio víu un resplandor no  campo, no lugar onde se atopaba a tumba do Apóstolo. Iluminouse co resplandor  dunha estrela, feito do que derivou o nome de Campus Stellae (Compostela). Pelaio avisou ao obispo de Iria Flavia, Teodomiro, que destapou o sarcófago. Na lápida había unha inscripción que indicaba quen se atopaba alí enterrado. O obispo confirmou, tras algunhas investigacións, que verdadeiramente se trataba do Apóstolo Santiago. Informaron do feito ao rei Alfonso II, que acudíu ao lugar e proclamou ao Apóstolo Patrón do Reino, e construíuse alí un santuario. Hoxe é a catedral de Santiago de Compostela.

A tradición dinos que Santiago (Xacobo,  Santiago o Maior ou Santiago o do Zebedeo) foi o apóstolo que predicaría nas terras máis afastadas de entre as coñecidas, o límite occidental. En Palestina, Herodes Agripa condénao a morte por decapitación no ano 44 da nosa era.

Seguindo coa tradición xacobea, dous dos discípulos de Santiago, Atanasio e Teodoro, recolleron o seu corpo e a súa cabeza, e trasladáronos ata Galicia, arribando a súa embarcación a Iria Flavia despois de sete días de navegación. Tras varias vicisitudes é soterrado nun bosque coñecido como Libredón.

Tras oito séculos esquecida, a tumba de Santiago foi atopada por un ermitán, de nome Paio, entre o ano 820 e 830, no citado bosque na diocese de Iria Flavia, a máis occidental do Reino de Asturias. O feito foi verificado polo bispo Teodomiro, quen o puxo en coñecemento do rei Afonso II; este acode rapidamente desde Oviedo para visitar o lugar e constatar a milagrosa revelación, polo que é o primeiro peregrino no locus sanctus. O primeiro documento escrito que se conserva sobre o descubrimento é a Concordia de Antealtares de 1077. O achado da tumba xacobea e a difusión do culto ao Apóstolo fortalece a Igrexa ástur, acabada de instaurar, así como as pretensións políticas da monarquía, fronte aos ataques islámicos e ao expansionismo carolinxio. O santuario pasa a ser capital diocesana en prexuízo de Iria Flavia.

Por orde de Afonso II edificouse unha modesta igrexa sobre a tumba dedicada ao culto a Santiago. A segunda basílica apostólica que a monarquía levantou en Compostela foi consagrada por Afonso III no ano 899.

O descubrimento do sepulcro do apóstolo Santiago o Maior inicia inmediatamente unha gran corrente de peregrinación cara ao lugar da súa localización, convertendo o pequeno locus Sancti Iacobi nun centro relixioso e cultural de resonancia occidental, dando orixe á cidade de Santiago de Compostela e mantendo viva na actualidade a súa extraordinaria capacidade de convocatoria.

Para conseguir unha maior profundidade sobre o tema da orixe pincha na Fonte:Historia do Camiño | Xacobeo 2010 Blog