Facebook Twitter Google +1     Admin

Se muestran los artículos pertenecientes a Abril de 2014.

CAMPAMENTOS DE VERÁN 2014

20140330095740-camamentos-2014.png

 

A Xunta de Galicia organiza un ano máis durante as vacacións de verán, campamentos para rapaces e rapazas de entre 9 e 17 anos. Sendo o aloxamento en albergues, residencias ou tendas.

Son unha forma diferente e divertida de pasar as vacacións estivais.

As diferentes actividades que integran esta programación levaranse a cabo en diversas quendas de entre oito e doce días de duración durante os meses de xullo e agosto.

Podes escoller o campamento que queiras en función da túa idade e das actividades que se leven a cabo nel: actividades de mar, iniciación ao teatro, rutas en bicicleta pola natureza, actividades de multiaventura....

No prezos hai descontos do 50% aos membros de familia que teñan o título de numerosa e do 25% as persoas usuarias do Carné Xove.

O prazo de presentación de solicitudes remata o 10 de abril. 

Estás interesado? Pois aquí tes toda a información:

No hay comentarios. Comentar. Más...

NON É O QUE PARECE: IMPATIENS PSITTACINA

20140329211042-parrot-flower2-.jpg

Esta flor chamou a atención do botánico que a describiu polo seu aspecto  de cacatúa voando 

Impatiens psittacina ten unha curiosa forma cando se mira de perfil. Pertence á familia Balsaminaceae e precisamente foi o seu aspecto o que atraeu a atención do botánico que a describiu, Joseph Dalton Hooker, ao que lle pareceu unha "cacatúa en voo". Encóntrase en Thailandia, Birmania e a India. Hai quen se pregunta en internet se é unha montaxe de photoshop. Só hai que captala no ángulo axeitado.

Outra curiosidade: o nome do xénero, Impatiens (impaciente), fai referencia a que as vaíñas explotan ao tocalas cando as sementes están maduras no seu interior.

FONTE: Xornal abc/ciencia 

No hay comentarios. Comentar. Más...

DETECTAN CATRO NOVOS PRODUTOS QUÍMICOS QUE DESTRÚEN A CAPA DE OZONO

20140329085125-agujero-ozono.jpg

 

A recuperación do burato da capa de ozono que se atopa sobre a Antártida parece perigar pola aparición de novos produtos químicos, segundo informan no seu estudo un equipo de investigadores da Universidade de Anglia del Este (Reino Unido) e que se publicou na revista Nature Geoscience.

A capa de ozono é o noso escudo natural para protexernos contra as radiacións ultravioletas provenientes do Sol (cuxos efectos son alteración do sistema inmunolóxico, risco de contraer cancro de pel e cataratas, etc...), de aí que en 1987 fose aprobado internacionalmente o coñecido Protocolo de Montreal, cuxo obxecto non é outro que protexer a capa de ozono, reducindo a produción e o consumo de substancias que afectan a esta. Máis tarde, en 2010 foron prohibidos os CFC (clorofluorocarbonos) e está previsto que en 2015 arranque a prohibición total do uso de HCFC (hidroclorofluorocarbono).

Coas previsións que existían ata este momento, cría que se todos os países cumprían cos obxectivos formulados no tratado, a capa de ozono podería recuperarse totalmente para o ano 2050. Non obstante, este novo e negativo achado parece obstaculizar sen remedio ese avance.

Os investigadores encontraron catro novos gases artificiais, tres CFC e un HCFC dos que se lanzaron á atmosfera máis de 74.000 toneladas, tratándose do aumento máis grande de emisións de gases de efecto invernadoiro dende que se puxeron en marcha os controis en 1989. Para os investigadores este triste achado é moi preocupante porque contribuirá á destrución da capa de ozono e por agora descoñécese dende onde se emiten estes produtos químicos aínda que todo apunta a que a orixe pode provir de produtos químicos de materias primas para a produción de insecticidas ou mesmo disolventes para a limpeza de dispositivos electrónicos.

O descubrimento foi posible ao comparar as mostras de aire actuais co aire atrapado na neve polar de tipo firn, que non é senón unha neve parcialmente compactada, resto de invernos pasados e que se recristalizar formando unha substancia máis densa que a neve fresca, polo que a converten nun auténtico arquivo histórico da atmosfera.

FONTE: Revista Muy Interesante/Naturaleza

No hay comentarios. Comentar. Más...

CINE: "NOÉ"

20140401191232-noe-cartel.jpg

Cartel da película "Noé" / Imaxe:labutaca.net

Esta fin de semana chega aos cines a película “NOÉ”, unha fiel adaptación da historia bíblica da Arca de Noé. Esta é a súa ficha técnica: 

Título: Noé 

Título orixinal: Noah

País: USA

Ano: 2014

Duración: 138 minutos

Xénero: Cine épico/Aventuras/Relixión

Produtora: Paramount Pictures, New Regency

Director: Darren Aronofsky

Guión: Darren Aronofsky, Ari Handel

Música: Clint Mansell

Fotografía:Matthew Libatique

Reparto: Russell Crowe, Emma Watson, Logan Lerman, Jennifer Connelly, Anthony Hopkins, Douglas Booth, Dakota Goyo, Kevin Durand, Marton Csokas, Ray Winstone, Madison Davenport, Sami Gayle, Barry Sloane, Mark Margolis, Don Harvey.

Sinpose: Nun mundo asolado polos pecados humanos, Noé, un home pacífico que só desexa vivir tranquilo coa súa familia, recibe unha misión divina: construír unha Arca para salvar a creación do inminente diluvio. Todo comeza cando, cada noite, Noé ten o mesmo sono: as visións de morte provocada pola auga, seguidas de nova vida na Terra.

Interesante!

No hay comentarios. Comentar. Más...

LUGARES INCRIBLES DO MUNDO II

20140331192524-tunel-del-amor.jpg

 

Segundo deses lugares incribles do mundo, que parecen quitados de películas de ciencia ficción, pero que son reais, sen ningún retoque fotográfico: O Túnel do Amor en Klevan (Ucrania).

 Este túnel formouse durante moitos anos grazas a que os trens facían tres veces o mesmo traxecto nun día e moldeaban as árbores circundantes. Agora está abandonado e é un lugar romántico para unha tarde de paseo.

Paradisíaco!

FONTE: numaniaticos.com 

No hay comentarios. Comentar. Más...

UN LIBRO PARA LER: "EL TESORO DE BARRACUDA"

20140401183736-eltesorodebarracuda.jpg

"El tesoro de Barracuda" / Imaxe:culturamas.es 

Hoxe preséntovos un libro, especialmente interesante para o alumnado de 1º ESO, en lingua castelá e que acaba de obter o Premio Barco de Vapor 2014: “EL TESORO DE BARRACUDA”.

A súa autora é Lanos Campos Martínez (Albacete, 1963).

O seu argumento é o seguinte: Chispas, un grumete de once anos, conta nesta novela as aventuras que vive a bordo do Cruz do Sur, o navío do capitán Barracuda, en busca do tesouro do lendario Phineas Johnson Krane. O pirata Krane deixara enterrado un libro onde daba pistas sobre o paradoiro das súas riquezas. Por esta razón a tripulación do Cruz do Sur decide aprender a ler. Conseguirán dar co tesouro?

Boa lectura!

No hay comentarios. Comentar. Más...

A FARMACIA NATURAL: SEMENTANDO

Sementando by Slidely Slideshow

20140406222643-farmacia-naturallogo.jpeg.bmp

 

A actividade LA FARMACIA NATURAL EDUCABARRIÉ na que participa un total de 14 alumn@s de 1º ESO do noso IES, comezou a súa andadura, baixo a supervisión dos profes do Departamento de Bioloxía-Xeoloxía Goretti e o que escribe. Fíxoo o pasado mércores, sementando un total de 23 especies distintas de plantas medicinais. Farémoslle un seguimento no seu crecemento e unha series de investigacións para identificalas. Traballo laborioso pero interesante!

Esta primeira experiencia recóllese no vídeo que aparece na parte superior.

No hay comentarios. Comentar. Más...

FOTOGRAFÍA DO ANO DA NASA: CANARIAS

20140407233452-nasa-canarias-foto-644x362.jpg

As Canarias, mellor imaxe do ano para a NASA / Imaxe: NASA

Esta fotografía das Canarias, tomada o 15 de xuño de 2013 polo satélite Terra  da NASA na que as illas parecen navegar sobre o océano deixando o seu ronsel, gañou a final do concurso que convoca a axencia espacial estadounidense por internet para elixir a mellor imaxe do ano da Terra. Na instantánea, apréciase a ondada da zona norte das illas debido á acción dos ventos alisios, fronte á parte sur en calma.

A foto competía con outras oito finalistas e foi elixida polos usuarios da web do Earth Observatory.


No hay comentarios. Comentar. Más...

HUMOR REAL: A PREGUNTA É, PARA QUE?

20140408083251-1396894764-394944-1396894847-noticia-normal.jpg

 

A viñeta de El Roto (Andrés Rábago García, Madrid-1947), publicada onte no xornal El País, plantexa unha situación real e moi asidua: a nosa xuventude, despois do grande esforzo por acadar unha carreira, tanto no plano persoal como familar, atópase que non servíu para nada (salvo para o cultivo cultural persoal).Quedar na casa, un traballo (no mellor dos casos) que nada ten que ver co estudado e cun soldo de miseria ou irse á aventura ao estranxeiro (lembrando tempos dos seus avós).

Frustrante!

No hay comentarios. Comentar. Más...

NON É O QUE PARECE: LITHOPS

20140408093931-lithops-hallii-1-644x362.jpg

A arte da imitación está moi lograda nestas plantas de África, que se confunden coas pedras / WIKIPEDIA

Miradas dende lonxe, custa distinguir a estas plantas das pedras que as rodean. O seu nome xenérico reflicte esa dificultade: Lithops. ("lithos", pedra, e "ops", forma). Comunmente coñéceselles como pedras vivas ou pedras flor. Poden encontrarse en floristerias como ornamentais, porque o seu cultivo é doado. Son plantas esA arte da imitación está moi lograda nestas plantas de África, que se confunden coas pedraspecializadas para almacenar auga, e provén de África.

Foron descritas en 1815, no "Catalogus geographicus", polo botánico inglés John William Burchell. Son case idénticas ás pedras do lugar onde viven. Con esta camuflaxe evitan que os animais as coman. Cuestión da súa supervivencia!

FONTE: Xornal abc/ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

DE VACACIÓNS!

20140410165411-vacions-de-semana-santa.jpg

 

Chegaron! Tardaron, pero xa están aquí as vacacións se Semana Santa. Un tempo para descansar, algo polo menos, e prepararnos para o último tramo deste curso.

Pero, coidado! O que queda é moi poco. Aparentemente queda abril, maio e xuño, pero non é así pois de abril uns días, xa que volvemos a clase o día 22, martes. Despois temos unha ponte a do 1º de maio (1 e 2) e de xuño pouco pois as clases rematarán o venres día 20. É dicir, realmente quedan 43 dias lectivos de clase.

Non é para asustar a ninguén, pero hai que tomalo en serio e poñerse as pilas.

Boas vacacións a tod@s!

No hay comentarios. Comentar. Más...

AXUDAS DE FORMACIÓN EN LINGUAS ESTRANXEIRAS 2014

20140411195216-axudasle-portada.gif

 

Convocadas axudas para a realización de actividades de formación en linguas estranxeiras no ano 2014 para alumnado que están cursando 1º, 2º, 3º e 4º da educación secundaria obrigatoria; 1º ou 2º de bacharelato, en centros sostidos con fondos públicos que impartan ensinanzas de réxime xeral, durante o curso 2013/14, na Comunidade Autónoma de Galicia.

Requisitos:

- Ter superadas todas as áreas ou materias no curso 2012/13.

- Ter acadado no curso 2012/13 unha cualificación mínima de ben no 6º curso de educación primaria para o alumnado de 1º de educación secundaria obrigatoria, e de 6 para o de 2º, 3º e 4º de educación secundaria obrigatoria e de bacharelato, na área ou materia de lingua inglesa.

 

Prazo de solicitude: Ata o 28 de abril (inclusive)

 

Para máis información preme AQUÍ.

 

FONTE: edu.xunta.es

No hay comentarios. Comentar. Más...

AS COMPUTADORAS DO FUTURO

 

As computadoras son un elemento esencial na nosa vida cotiá. O desenvolvemento actual busca deseñar dispositivos cada vez máis pequenos e veloces, e que faciliten unha utilización máis eficiente da enerxía. Ademais, os técnicos encóntranse abocados a producir unidades de memoria que impliquen un paso máis cara á intelixencia artificial.

Este vídeo conta a historia das supercomputadoras e os retos a superar para o futuro.

FONTE:actualidad.rt.com

No hay comentarios. Comentar. Más...

COMO FACER UN AMPLIFICADOR WIFI CASEIRO

 

O sinal wifi non chega ben ao teu cuarto? A internet vaiche demasiado lenta?

Non te preocupes, aquí tes a solución: unha sinxela antena feita con latas de refresco para amplificar o sinal do teu router.

Coidado coa lata ao cortala!

FONTE: experimentoscaseros.info

No hay comentarios. Comentar. Más...

UN ANEL DE DIAMANTES NO ESPAZO

20140410151446-13970346051696.jpg

A nebulosa Abell 33 e a estrela HD 83535 forman un "anel de diamantes" no espazo / Imaxe: VLT/ESO 

Parece un anel de diamantes no espazo, unha xoia cósmica, pero en realidade trátase da nebulosa Abell 33, que forma unha ilusión óptica xunto a unha estrela no espazo. Esta espectacular imaxe, que recorda a unha sortella cun diamante engarzado, captouse coa axuda dun dos telescopios máis grandes do mundo situado en Chile, o Telescopio VLT (Very Large Telescope) do Observatorio Europeo Austral.

De feito, a capacidade que ten este telescopio para obter imaxes de obxectos celestes afastados axudou a capturar esta «reliquia estelar situada» a uns 2.500 anos luz da Terra.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

UN MORCEGO PESCADOR

20140412083226-13969458104966.jpg

O morcego patudo para alimentarse introduce as súas patas na auga e arrástraas ata dar coa súa presa / imaxe: A. ALBERDI

Ten un tamaño moi pequeno, non pesa máis de 10 gramos, pero as súas longas patas outorgáronlle o nome de “morcego patudo” (Myotis capaccinii). Para alimentarse introduce as súas longas extremidades na auga e arrástraas ata dar coa súa presa. Deste xeito non só caza insectos suspendidos na superficie, senón tamén pequenos peixes.

Ata agora, os científicos pensaban que o facían de forma esporádica durante o período estival. Grazas ás gravacións do morcego cazando durante a noite tomadas polo equipo de Ecoloxía e Evolución do Comportamento da Universidade do País Vasco, os biólogos demostraron que esta técnica de arrastre, denominada «trawling», utilízana para atrapar peixes durante todo o ano.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia 

No hay comentarios. Comentar. Más...

NOVA DATA DA FORMACIÓN DA LÚA

20140413122746-13969511715367-464x0.jpg

Recreación da formación da Lúa / NASA/ESA/HST

A Lúa formouse despois da Terra, pero canto tempo despois exactamente? Trátase dun tema de grande interese xeoquímico moi debatido polos planetólogos. Ata agora a idea dominante sostiña que o noso satélite teríase formado uns 30 millóns de anos tras a formación do planeta, pero algúns investigadores estimaban este período de tempo en 50 e mesmo 100 millóns de anos. Un estudo recente empregou un método innovador para fixar a formación da Lúa uns 95 millóns anos despois da formación da Terra.

Segundo unha teoría amplamente aceptada, a Lúa formouse cando un corpo celeste do tamaño de Marte colisionar coa nova Terra fai agora uns 4.500 millóns de anos. Como resultado do colosal impacto, botáronse ao espazo numerosos entullos que, ao aglomerarse e fusionarse, formaron o noso satélite. Aínda que á primeira vista poida parecer unha teoría un tanto estrambótica, o caso é que nos instantes iniciais da formación do Sistema Solar os impactos entre grandes corpos e asteroides deberon ser relativamente frecuentes. Ademais, esta teoría do grande impacto explica ben as características da rotación do sistema Terra-Lúa e a gran similitude entre as composicións de ambos os dous corpos.

Naturalmente resulta interesante saber en que momento, tras a formación da Terra, tivo lugar o grande impacto que formou a Lúa determinando entón a composición da codia terrestre. Para tratar de estimar a data da enorme colisión víñanse utilizando, ata agora, métodos estándar de datación baseados nos ritmos de desintegración de elementos radiactivos, como o uranio. Con estes métodos, calculouse que a Lúa se formou uns 30 millóns de anos tras a formación da Terra, e esta era a idea máis estendida actualmente. Non obstante, utilizando outros elementos radiactivos obtivéronse valores diferentes, chegando a estimacións que sitúan a formación da Lúa en 50, e mesmo 100, millóns de anos tras a formación do planeta azul. Encontrámonos polo tanto ante un dilema que merece máis estudo.

Un equipo internacional de planetólogos liderado por Seth Jacobson del Observatorio de la Costa Azul (Niza, Francia) acaba de publicar un novo método para calcular a idade do noso satélite. Coa axuda dun potente ordenador, estes investigadores simularon o crecemento dos planetas rochosos (Mercurio, Venus, a Terra e Marte) no seo do disco protoplanetario que se formou xunto co noso Sol. Tratábase dun disco de gas e po no que a aglomeración das partículas sólidas en rochas progresivamente maiores acabou dando lugar á formación dos corpos do sistema solar tal e como os observamos hoxe.

Estas simulacións tamén se utilizaron para estudar os efectos do grande impacto final que deu lugar á formación da Lúa. Os investigadores encontraron unha relación entre o momento do impacto e a cantidade de material que se incorporou á Terra tras a gran colisión. Grazas a esta relación, medindo a masa que se acumulou sobre o noso planeta tras a colisión, pódese datar o momento do nacemento do noso satélite.

Seguindo este método, Jacobson e os seus colaboradores descartan, cun nivel de confianza do 99,9%, que a Lúa se formara no período de 40 millóns de anos que seguíu á formación do noso planeta, o que rexeita completamente a idea máis estendida ata a data de que a Lúa se formara uns 30 millóns de anos despois da Terra. No seu lugar, o novo estudo sitúa o momento de formación da Lúa nuns 95 millóns de anos despois da formación da Terra.

FONTE: Xornal El Mundo/ciencia/Rafael Bachiller 

No hay comentarios. Comentar. Más...

COMO FACER UN XELADO CASEIRO EN 5 MINUTOS

 

Coa chegada do bo tempo a xente empeza a consumir xelados. Aquí tes unha forma sinxela de facer xelados a partir de zumo, na casa e en cinco mutos.

Bo proveito!

FONTE:experimentoscaseros.info

No hay comentarios. Comentar. Más...

XEOLOXÍA: UN "ANACO" DE NORTEAMÉRICA PERTENCE A ÁFRICA

 

Un grupo de xeólogos da Universidade de Xeorxia estudou unha franxa de magnetismo por debaixo do normal (coñecida como a Anomalía Magnética de Brunswick) que que se estende dende Alabama a través de Xeorxia e que percorre a costa de Carolina del Norte. Sorprendentemente, cren que esas rochas marcan, en realidade, unha gran zona de falla que se formou a medida que grandes porcións de África e de Norteamérica foron «cortadas» á vez do gran corpo de Pangea hai preto de 300 millóns de anos. Isto supoñería que, actualmente, un gran fragmento do que hoxe é África foi "deixado atrás" no sueste americano. A explicación no vídeo superior.

FONTE: Jose Manuel Nieves/Videoblog “Materia Oscura”

No hay comentarios. Comentar. Más...

LUGARES INCRIBLES DO MUNDO III

20140409120019-centinelas-del-artico-finlandia.jpg

 

Terceiro deses lugares incribles do mundo, que parecen quitados de películas de ciencia ficción, pero que son reais, sen ningún retoque fotográfico:  Sentinelas do Ártico (Finlandia).

Estas "sentinelas" son realmente xigantescas árbores cubertas de neve e xeo. Esta estraña imaxe prodúcese en inverno, cando as temperaturas oscilan dende -40 ata -15 ºC.

A beleza encantada destas árbores de xeo vese enaltecida polas suaves cores do amencer, azuis claros, rosas, violetas e a luz do sol que se esparexe como unha escuma divina.

FONTE: numaniaticos.com

No hay comentarios. Comentar. Más...

OS PRIMEIROS PASOS DUNHA ESTRELA: O CÁGADO

20140415124036-13974739488689.jpg

"O cágado" é unha nube de gas e po que se convertirá nunha estrela / HUBBLE

Un brillante cágado azul xorde nadando a través da negrura do espazo. Coñecido como IRAS 20324 4057 pero alcumado “o Cágado”, esta nube de gas e po captada polo telescopio Hubble deu a luz a unha protoestrela brillante, un dos primeiros pasos no desenvolvemento dunha estrela.

En realidade, hai varias proto-estrellas-estrelas na "cabeza" deste cágado, pero a de cor amarela brillante nesta imaxe é a máis luminosa e masiva. Cando esta protoestrela reúna suficiente masa do seu ámbito co tempo xurdirá como unha nova estrela de pleno dereito.

O intenso resplandor azul é causado polas estrelas próximas que disparan a radiación ultravioleta a IRAS 20324 4057, que tamén esculpe a súa cola nunha forma longa e ondulada. En total, este grupo esténdese por aproximadamente un ano luz da cabeza a punta da cola, e contén gas que pesa case catro veces a masa do sol.

Enmarcado nun contexto de estrelas distantes, IRAS 20324 4057 está facendo o seu camiño a través de Cygnus OB2, unha asociación estelar a 4.700 anos luz da Terra, na constelación de Cygnus. Esta asociación é unha das maiores agrupacións coñecidas, e é famosa polos seus membros de peso pesado. Contén algunhas das estrelas máis quentes, máis masivas e máis luminosas coñecidas, algunhas das cales son uns dous millóns de veces máis luminosas que o sol.

O Cágado non está só neste estanque interestelar. Xusto fóra da vista á parte inferior dereita desta imaxe encóntrase outro obxecto curioso chamado "O peixe dourado" polos astrónomos. O Goldfish, o seu nome en inglés, é aproximadamente a metade da lonxitude de IRAS 20324 4057, e tamén cre que é un glóbulo de gas que está a ser esculpido pola radiación de estrelas do cúmulo.

Completando este trío, hai unha pequena masa de gas de cor azul, informalmente coñecido como " o neno inquedo " por algúns astrónomos, visible na parte inferior esquerda desta imaxe de Hubble. Os tres obxectos teñen a mesma orientación no ceo e parecen ser máis brillante nos seus lados norte, o que leva aos astrónomos a crer que están a ser formados polos ventos agresivos e a radiación que se deriva das estrelas quentes de Cygnus OB2 cara á parte superior dereita do marco.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

AVES RARAS: O KAKAPO

20140415123005-strigops-habroptilus-xlarge.jpg

O kakapo de Nova Zelanda / Shane McINnes

 

O Kakapo  (Strigops habroptilus) de Nova Zelandia, tamén chamado loro curuxa polo seu curioso aspecto facial, é o loro máis pesado do mundo. Grande e rexo, adoita gañar entre o 60% e o 100% do seu peso corporal cando chega a tempada de cría. A diferenza dos loros típicos, que son rechamantes, alegres e voan, o Kakapo é solitario e non voa, debido a que evolucionou en ausencia de mamíferos depredadores. Hai anos, a especie estaba estendida e era común en todo o país, pero “a caza, a introdución de mamíferos depredadores, a queima xeneralizada de bosques e a degradación do hábitat polos herbívoros introducidos causaron unha caída catastrófica dos seus números”, explican dende o programa EDGE . Os esforzos dedicados á súa conservación favoreceron o aumento da poboación a uns escasos 125 exemplares.

FONTE: Xornal abc/ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

UN RAIO VERDE SAE DA LÚA DE SANGUE

20140421135413-d140414-47-apolloeclipse-afcc-16f-644x362.jpg

Un raio verde sae da lúa de sangue, nesta espectacular imaxe difundida pola NASA / Dan Long 

A fotografía que observan sobre estas liñas non foi recreada con efectos especiais. É real, non hai trampa nin cartón, e ten unha explicación. Tanto o feixe de luz verde coma o disco lunar de cor vermella son auténticos, e foron capturados durante a madrugada do 15 de abril e a NASA deuna a coñecer.

A lúa vermella é doada de explicar, xa que a imaxe foi tomada durante a eclipse total de lúa que tanto chamou a atención a pasada semana. Inmersa na sombra, a Lúa eclipsada reflicte a luz arrubiar atenuada por todos os atardeceres e amañeceres da Terra. E o feixe de luz verde é... un láser. Disparado dende o telescopio de 3,5 metros do Observatorio Apache Point no sur de Novo México (EUA), utilízase para medir a distancia da Terra á Lúa cunha precisión milimétrica. O obxectivo é o retrorreflector instalado no noso satélite natural polos astronautas durante a misión do Apolo 15 en 1971 e que aínda é útil. Coñecendo o que tarda o pulso láser en regresar, un equipo experimental da Universidade de California San Diego é capaz de medir a distancia e proporcionar unha proba da relatividade xeral, a teoría da gravidade de Einstein. O raio verde aparece cando a atmosfera do noso planeta dispersa parte da intensa luz do láser.

Este experimento con láser durante unha eclipse total utiliza a Terra como un interruptor da luz cósmica. O rendemento do reflector lunar é mellor cando a luz solar natural está bloqueada que cando o astro está iluminado pola luz do Sol durante unha lúa chea normal, un efecto coñecido como un efecto coñecido co suxestivo nome da maldición da Lúa chea.

Todo ten explicación!

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia 

No hay comentarios. Comentar. Más...

NON É O QUE PARECE: ORQUÍDEA "ABELLA"

20140416125713-pesudocopula.jpg

A avespa da imaxe confunde á orquídea "abella" cunha femia da súa especie / NATURAMEDITERRANEO

A esta orquídea coñécese popularmente como orquídea "abella" polo seu aspecto. O seu nome científico é Ophrys speculum. En realidade aparenta ser a femia dunha especie de avespa denominada Campsoscolia ciliata.

O labelo inferior da flor ten un aspecto moi parecido en tamaño, forma e peluxe á femia da avespa. Os machos confúndense con moita frecuencia e van de flor en flor en busca dunha parella de verdade. A incauta avespa en cada viaxe transporta o pole a outra planta. Esta é unha estratexia frecuente no xénero Ophrys. A orquídea, mendiante este mimetismo tan perfecto, logra aproveitarse dos insectos que as polinizan sen ofrecelos nada a cambio, como néctar ou aceites.

Esta planta florece de xaneiro a maio e pódese atopar en toda a Península e Baleares.

FONTE: Xornal abc/ciencia 

No hay comentarios. Comentar. Más...

AS EMISIÓNS DE GASES EFECTO INVERNADOIRO DISPÁRANSE

20140425100347-climatechange11.jpg

Gases efecto invernadoiro / Imaxe:efimarket.com

As emisións globais de gases de efecto invernadoiro aumentaron ata niveis sen precedentes a pesar dos esforzos mundiais para reducilas. A terceira, e última, parte do informe de referencia sobre cambio climático emitido cada sete anos por Nacións Unidas revela que a emisión debida á actividade humana destes gases causantes do quentamento do planeta medrou máis rápido entre os anos 2000 e 2010 que en calquera das tres décadas anteriores.

Non obstante, segundo o informe sobre as posibles vías para mitigar os efectos do quentamento realizado polo terceiro grupo de traballo do Panel Intergobernamental para o Cambio Climático de Nacións Unidas ( IPCC) e recén presentado en Berlín, é posible limitar este incremento das emisións usando unha ampla variedade de cambios de comportamento e medidas tecnolóxicas para limitar o incremento de temperatura global a dous graos como máximo en 2100 con respecto aos niveis preindustriais.

Na última década, as emisións aumentaron 10 xigatoneladas de CO2 equivalente, máis que en calquera década anterior dende a era preindustrial, segundo o informe. E o aumento provén principalmente do sector enerxético (47%), a Industria (30%) e o transporte (11%). Estes son os sectores nos que se deben centrar os esforzos de mitigación se de verdade se quere limitar o aumento de temperatura a 2 graos centígrados para o ano 2100, como se acordou no Cumio do Clima de Cancún.

O informe, chamado Cambio Climático 2014: Mitigación do Cambio Climático, analizado 1.200 escenarios posibles para o futuro e as súas conclusións varían en función das decisións políticas internacionais en lso próximos anos. Segundo o documento, se se quirere limitar o aumento de temperatura global a 2 graos centígrados para final de século, habería que reducir as emisións globais de gases de efecto invernadoiro entre un 40% e un 70% para 2100 con respecto ás emisións do ano 2010.

Os expertos non pasaron de puntillas sobre o custo económico que tería unha política de mitigación global como a que na súa opinión é necesaria para limitar o aumento de temperatura. Segundo os investigadores do IPCC, non só é necesario investir en fontes de enerxía de baixa ou nula emisión de CO2, senón que é preciso extraer carbono da atmosfera. Deixar a concentración de CO2 na atmosfera en 450 partes por millón (ppm) para final de século (na actualidade roza as 400 e o seu ritmo de aumento actual é dunhas 10 ppm cada ano), o que se consideraría o nivel de seguridade, implicaría unha redución da taxa de aumento do consumo global dun 0,06% cada ano.

As reaccións dos grupos ecoloxistas e de xustiza social non se fixeron esperar sinalando a necesidade internacional de adoptar unha postura clara e decidiron canto antes. "O IPCC non deixa dúbidas non só de que é posible actuar contra o cambio climático, senón tamén de que é beneficioso e alcanzable. Se actuamos agora, os custos serán só unha pequena fracción das economías mundiais.

FONTE: Xornal El Mundo/Ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

ASÍ SUFRIRÁ ESPAÑA O DESXEO DO ÁRTICO A FINAIS DO SÉCULO

 

Para evidenciar os posibles efectos que o cambio climático e o desxeo do Ártico poderían ter en España, Greenpeace  simulou en catro imaxes fotográficas como o aumento das temperaturas, a suba do nivel do mar ou as super-tormentas afectarían a importantes sectores socioeconómicos, como a industria do viño ou o turismo.

A galería de imaxes que presenta Greenpeace, elaborada polos fotógrafos Pedro Armestre e Mario Gómez, é unha prospección de futuro "ficcionada" de como poderían verse afectados catro puntos icónicos (Marbella, Benidorm, Donosti e un viñedo do nordés peninsular) se non se frea o cambio climático e o Ártico desaparece.

Catastrofismo? As evidencias cada día son máis claras. Tomemos este asunto en serio e poñamoslle remedio!

FONTE: www.greenpeace.es

No hay comentarios. Comentar. Más...

AVES RARAS: O KAGU

20140421161641-rhynochetos-jubatus-xlarge.jpg

O kagu, coa súa fermosa plumaxe cincenta / Roger Le Guen

 

O kagu (Rhynochetos jubatus) é unha ave non voadora de incrible aspecto debido á súa sorprendente plumaxe branca cincenta, o que lle valeu o nome do "fantasma da selva". O único representante de toda unha familia taxonómica, ten unha gran crista, patas longas e unha "chamada" peculiar, que se pode escoitar a máis dunha milla de distancia. É endémica de  Grand Terre, a illa máis grande de Nova Caledonia. Encóntrase en perigo pola perda do seu hábitat natural e a depredación de cans domésticos, gatos e porcos.

FONTE: Xornal abc/ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...

ADOLESCENCIA E SEXUALIDADE

20140427120218-lovers-dariusz-bargiel.jpg

 

Os adolescentes afrontan cambios biolóxicos, psicoafectivos e sociais de singular calado. Os cambios na sexualidade, imaxe corporal, identidade e orientación sexual, afectos sexuais (desexo, atracción e namoramento) e actividade sexual, ocupan un lugar preeminente. O inicio cada vez máis precoz das relacións sexuais pode levar consigo problemas de embarazos non desexados, abandono de estudos e proxectos vitais, interrupcións voluntarias de embarazo, infeccións de transmisión sexual, desenganos, insatisfacción e problemas emocionais. Para tratar de reducir estas consecuencias, é esencial que a nosa sociedade recoñeza o dereito dos adolescentes a ser sexualmente activos e os prepare para gozar de forma responsable da súa sexualidade.

Os pediatras poden xogar un importante papel neste proceso, podendo apoiar aos adolescentes con CONSELLOS que lles poden axudar.

FONTE: sepeap.org (Sociedade Española de Pediatria Extrahospitalaria e Atención Primaria)

No hay comentarios. Comentar. Más...

TRUCOS CASEIROS PARA A VIDA REAL I

 

Aquí tes 3 útiles trucos caseiros  para a vida real: unha funda para o móbil cun calcetín, uns altofalantes para o ordenador cun par de vasos e unha portada de CD cun folio.

Espero que sexan útiles!

FONTE:experimentoscaseros.info

No hay comentarios. Comentar. Más...

AVES RARAS: AGUIA FILIPINA

20140416092716-pithecophaga-jefferyi-xlarge.jpg

Aguia filipina / Imaxe: Alain Pascua

É unha das rapazas máis grandes e poderosas do mundo. Os nativos crían que a impresionante aguia filipina ( Pithecophaga jefferyi ) alimentábase só de monos, pero estudos máis recentes revelaron que a especie captura unha gran variedade de animais, dende roedores e morcegos a porcos e lagartos monitor. Endémica das Filipinas, leva en perigo de extinción os últimos 40 anos. O país nomeouna ave nacional, o que aumentou a súa protección.

FONTE: Xornal abc/ciencia

No hay comentarios. Comentar. Más...