Dende hai uns días púxose de moda este tema "Isto é tráfico" veresinado ao galego do waka waka feito polo programa da TVG Land-Rover.
Moito humor e moito de realidade!
Se muestran los artículos pertenecientes a Noviembre de 2010.
Dende hai uns días púxose de moda este tema "Isto é tráfico" veresinado ao galego do waka waka feito polo programa da TVG Land-Rover.
Moito humor e moito de realidade!
Un ano máis comenzan as actividades da Axenda 21 Escolar Galega, e faino cunha convivencia , a celebrar o próximo día 12 (venres) a partir das 16:30 horas.
Seguramente preguntaraste que é a A21EG. A resposta tela pinchando AQUÍ.
Se queres participar, formando parte do Comité Ambiental, apúntate, falando co Coordinador: Arsenio Arias, na Xefatura de Estudos, nos recreos.
Participa!
Recreación do golfiño Platalearostrum hoekmani / Museo de Historia Natural de Rotterdam.
Un pescador holandés que faneaba nas augas do Mar do Norte en 2008 acadou unha imprevisible presa. Tratábase dun cráneo de golfiño cunha espectacular morfoloxía. O animal tiña unha cabeza que recordaba a un balón e medía uns seis metros de lonxitude. Os paleontólogos confirmaron que se trataba dunha especie descoñecida para a ciencia e foi bautizada como "Platalearostrum hoekmani" en homenaxe ao seu descubridor (Albert Hoekman).
Os paleontólogos pensan que este animal habitou o Mar do Norte hai dous ou tres millóns de anos. Era un mamífero que pertencía á familia da que proceden os actuais golfiños.
O cráneo mostra unha cavidade excepcionalmente grande que contén seis dentes. Basándose nas análises de fósiles similares e de parentes parecidos, os investigadores pensan que se trata dunha especie descoñecida emparentada como a balea piloto (Globicephala melaena).
O fósil e unha maqueta do mesmo está exposto no Museo de Historia Natural de Rotterdam.
FONTE: El Mundo
No Salón de Actos do Centro Cultural da Guarda acolle hoxe, ás 21,00 horas, un novo episodio de “A guerra das Galaxias”, cine de Ciencia Ficción para desfrutar en pantalla grande o clásico dirixido por George Lucas: Episodio IV: "Unha nova esperanza” . A trama descríbenos a historia dun grupo de guerrilleiros, a Alianza Rebelde cuxo obxectivo é destruír a estación espacial Estrela da morte, creada polo opresor Imperio Galáctico. Un novo granxeiro chamado Luke Skywalker converterase nun heroe conforme acompaña ao mestre jedi Obi-Wan Kenobi nunha misión que o levará a unirse á Alianza Rebelde para axudarlles a destruír a estación espacial do imperio.
Mañá, sábado, tamén ás 21.00 horas, será a oportunidade para os máis pequenos co Ciclo de Cine Infantil que levará á pantalla “O bosque animado”, que se inclúe na programación de actividades con motivo do Día da Biblioteca, sorteándose libros entre os asistentes.
FONTE: Galiciasuroeste.info
Fotografía do cometa Hartley 2 tomada pola sonda espacial Deep Impact / NASA
O pasado mércores, ao redor das 15 horas, a nave espacial Deep Impact , pasou a 700 quilómetros de distancia do núcleo do cometa Hartley 2, tomando fotografías e analizando a súa composición. Os datos recibidos, e contando con que tardarán moito tiempo en ser analizados a fondo, lograron, por primeira vez, asociar os numerosos chorros brillantes que emanan do núcleo con rasgos topográficos precisos da súa superficie. Pensar que se trata de chorros de dióxido de carbono principalmente.
Se queres ver as imaxes obtidas pola Deep Impact pincha AQUÍ.
O tempo está "tolo", tal como cita a viñeta de onte de Quesada no xornal Faro de Vigo. Hia uns días, un sol marabilloso, agora unha "cicloxénese". O pronostico é contundente: fortes ventos e chuvia. Veremos que pasa, pois outras veces...
De calquera xeito consulta o tempo pinchando AQUÍ.
Pegada ecolóxica / Imaxe: ecologiaverde.com
O termo "pegada ecolóxica" mide a superficie necesaria para producir os recursos consumidos por un cidadán medio dunha determinada comunidade, así como a necesaria para absorber os residuos que xenera, independientemente de onde se atopen localizadas estas áreas. A ilusión de que hai un inesgotable corno da abundancia ao servizo do noso consumo esvaécese como o fumo cando calculamos a nosa pegada.
Para calculala, primeiro hai que decidir que comunidade (país, cidade, rexión…) queremos estudiar e elexir un período de tempo. Despois búscase para ese tempo tomado canto consome esa poboación para cubrir as súas necesidades alimentarias, enerxéticas, de materias primas e de solo. Tátase de coñecer cantos campos de cultivo foron necesarios para producir alimentos, forraxes e materias primas; canto terreo de pastos provéenos de hovos, carne ou leite; a superficie forestal necesaria para obtener a nosa madeira; o espazo mariño necesario para os productos pesqueiros que consumimos; o territorio construído ocupado polos nosos pobos, cidades, vivendas, estradas e industrias, e finalmente a enerxía que necesitamos, que se traduza na superficie forestal necesaria para absorber o CO2 desprendido da queima dos combustibles fósiles. Dentro deste cálculo o 12% do territorio resérvase para a conservación da biodiversidade.
Sumando todas as superficies e dividíndoas entre os habitantes da área estudada obteremos a pegada ecolóxica per cápita. Unha vez coñecido este dato interésanos descubrir se a comunidade estudiada é sostible ou non e para iso temos que coñecer o terreo productivo do que dispón. Se o seu ritmo de consumo produce unha pegada maior que o territorio dispoñible, entón teremos “déficit ecológxco”, é dicir, consumimos máis terra da que dispoñemos.
Segundo o informe "Planeta Vivo" da WWF, a humanidade duplicou nos últimos 40 anos a súa pegada ecolóxica global e a poboación mundial empregou de media en 2007 o equivalente a 1,5 planetas para soster as súas actividades.
En España necesítanse casi 3,5 superficies como a do noso país para satisfacer o nivel de desenvolvemento actual. Este dato sitúa ao noso país entre as rexións que máis presionan á natureza. España está situada no posto 19 do mundo e no 12 de Europa en canto á maior pegada ecolóxica por persoa.
A receta segundo a WWF para salvar a Terra é: máis enerxías renovables e menos consumo de carne.
FONTE: CENEAM e WWF.
Ilustración das dúas xigantescas burbullas de raios gamma no centro do plano da Vía Láctea / NASA-GODDARD SPACE FLIGHT CENTER
A revista The Astrophysical Journal acaba de publicar que o astrónomo Doug Finkbeiner e dous estudiantes de doctorado (Meng Su e Tracy Slatyer) descubriron dúas burbullas xigantes de raios gamma na Via Láctea analizando datos tomados polo telescopio "Fermi".
As dúas xigantescas burbullas, de 25.000 anos cada unha, exténdense dende o centro da Vía Láctea, ao Norte e ao Sur do plano galáctico. Non se detectaran ata agora e non se coñece a súa orixe, pero os científicos especulan que podería tratarse do remanente dunha erupción do entorno dun buraco negro supermasivo. As dúas burbullas poderían tamén haberse formado a partir do gas de procesos masivos de formación de estrelas xigantes preto do centro galáctico hai varios millóns de anos.
A viñeta de O Carrabouxo (Xosé Lois) do xornal La Región, trata dun problema moi serio, que leva 35 anos dando guerra. Trátase dos territorios da ocupación española no Sáhara Occidental e que España deixou en novembro de 1975. Transpásase o groso da colonia a Marrocos e un tercio a Mauritania. En febreiro de 1976 o último representante español abandoa a zona. O Frente Polisario proclama a República Árabe Saharaui Democrática e declara a guerra a Marrocos. En 1991 entra en vigor o alto o fogo e a ONU crea a Minurso. Prevese a celebración dun referéndum en 1992. En 1997 o enviado especial da ONU, James Baker, anuncia o plebiscito para 1998. Baker será el encargado de entablar nuevas consultas. Dende aquela non houbo referendum e fracasan as negociacións. Hai uns días retomáronse as negociacións nunha reunión en Nueva York, entre o Frente Polisario e Marrocos, sen froitos, acordando volver a reunirse no mes de decembro e xaneiro. Precisamente Marrocos, para facer forza nesa citada reunión, tomou na mañá do luns o control do campamento saharaui levantado en Agdaym Izik, a uns 15 quilómetros de El Aaiún (Sáhara Occidental), poñendo fin á maior protesta desde que España se retirou do territorio hai 35 anos.De número de feridos, mortos e desaparecidos pouco sabemos. O que si sabemos é que a Comunidade Internacional mantense, incluída Esopaña, un pouco ao marxe.
Penoso!
Na pasada madrugada entregáronse en Las Vegas (cidade máis grande do estado de Nevada nos Estados Unidos de América, capital Mundial do Entretemento) os premios Grammy Latino da The Latin Recording Academy na súa undécima edición.
Juan Luis Guerra foi o maior protagonista ao conseguir tres dos cuatro premios aos que aspiraba, incluído o do álbum del ano por A son de guerra, xunto á súa banda 4.40.
Outros gañadores foron:
O grupo mexicano Camila, con dous gramófonos dourados, á grabación do ano por Mientes e ao mellor álbum vocal pop dúo ou grupo, por Dejarte de amar.
O arxentino Gustavo Cerati, foi o gañador ao mellor álbum de rock por Fuerza Natural e mellor canción por Dejà Vu.
O noso compatriota, Alejandro Sanz, no apartado de álbum pop vocal, por Paraíso Express.
A canadiense Nelly Furtado, no mesmo apartado que Alejandro pero na súa versión feminina, por Mi plan.
O cubano Álex Cuba, gañou o premio ao mellor novo artista.
O español Tomatito, conseguíu o premio ao mellor álbum de flamenco por Sonanta suite.
A rapera española Mala Rodríguez, coa canción No pidas perdón, gañou o seu á mellor canción urbana.
Felicidades a todos!
Por certo, arriba tedes o vídeo oficial do tema central do álbum do ano por A son de guerra de Juan Luis Guerra: La Guagua.
O Dr Karim Vahed ensina os testículos diseccionados dun grilo / Universidade de Derby
O satamontes costeiro (Platycleis affinis) ten unha curiosidade que a algunha persoa pode escandalizar: os seus testículos, e é que segundo un estudo publicado en Biology Letters, é o animal cos testículos máis grandes en relación ao seu peso corporal.
Para que nos fagamos unha idea, os seus testículos constitúen ao redor do 14% do seu peso corporal. O equivalente nun ser humano sería máis ou menos cinco quilogramos cada un!!!
A viñeta de O Carrabouxo, no xornal La Región, fai referencia a unha festa galega de moita sona, que aparaca temporalmente os problemas da vida: O magosto.
O magosto realizábase tradicionalmente o 1º de novembro, día de Tódolos Santos, se ben en Ourense, por maduraren máis tarde as castañas, retrasouse ata o día 11, San Martiño. Na actualidade celébrase en calquera data comprendida entre a segunda quincena de outubro e a primeira de novembro, convertíndose na festa do outono por excelencia, e incorpóranse diversos alimentos, coma chourizos e viño novo, entre outros.
O magosto celebrábase tradicionalmente nun claro do monte, comezando a primeira hora da tarde coa recollida de leña e castañas. Facíase unha ou varias fogueiras con paus e frouma para conseguir brasas dabondo para asar as castañas. Hoxe en día séguese a facer nos fornos das casas, en asocicacións de veciños e en colexios.
Era costume que as mozas trouxeran as castañas e os mozos o viño; noutros casos os mozos achegaban todo e as mozas ían convidadas. Aínda que había que picar (ou sinalar) as castañas antes de botalas nas brasas, non faltaba quen botaba algunha enteira, para que estoupase na cara de quen as andaba a remexer, cousa que os participantes celebraban lanzando aturuxos. Por fin, no remate da festa, os máis rapaces xogaban a tisnarse coas mans cheas de feluxe mentres que mozos e adultos cantaban e bailaban, nalgúns casos saltando sobre os restos da fogueira.
Unha festa popular que non debe perderse! Se queres coñecer algo máis sobre esta festa, a castaña, o castiñeiro e incluso xogar interactivamente pincha aqui:O MAGOSTO, eso si, dalle un chisco de tempo a que cargue.
A verdade é que vendo a totografía parece un cadro, onde o pintor escolleu as cores máis chamativas: cor verde brillante, co ventre crema e os ollos de cor vermello escarlata. Pero non se trata diso, é a ra arbícora de ollos vermellos (Agalychnis callidryas)
Vive nos bosques tropicais de América Central. Un tamaño minúsculo: os machos miden 5 centímetros, as femias acadan os 7. Como curiosidade deste animal indicarvos que é unha excelente escaladora, e os seus dedos teñen unhas ventosas de succión que lle permiten agarrarse ao envés das follas e permanecer alí durante todo o día. Ao chegar o solpor comenza a caza de insectos.
FONTE:365especies.com
A Axencia de Exploración Aeroespacial de Xapón (JAXA) enviou a cápsula Hayabusa (Falcón peregrino) ao espazo en maio de 2003 para recoller mostras do asteroide Itokawa, que orbita á Terra, e no que se posou en novembre de 2005, antes de comenzar en 2007 a súa longa viaxe de regreso. No pasado xuño chegou á Terra, despois de 7 anos.
O goberno nipón explicou que as análises determinaron que gran parte das 1.500 partículas atopadas no interior de Hayabusa pertenecen ao asteroide Itokawa.
A JAXA ten previsto realizar próximamente outras análises das partículas do Itokawa, dun diámetro de 0,001 milímetros, en cooperación con varios científicos para investigar a orixe do Sistema Solar.
FONTE: El Mundo.
Hoxe estréase nos cines Harry Potter e as Reliquias da Morte, Parte I , que é a penúltima película da saga de Harry Potter.
Esta adaptación cinematográfica do séptimo e último libro de la saga foi dividida en dúas partes, ao parecer, para evitar a eliminación de aspectos importantes da trama, así que continuará en Harry Potter e as Reliquias da Morte, Parte II. Este séptimo libro trata do mozo Harry Potter e a súa busca e destrución dos restantes Horcrux (partes da alma de lord Voldemort) para acabar dunha vez co mago escuro. A primera parte remata ao redor do capítulo 24, con Voldemort apoderándose da Variña de Saúco, unha das tres Reliquias da Morte que lle permiten ao portador conquistar a morte.
Esta é a súa ficha:
Título: Harry Potter e as reliquias da Morte: 1ª Parte
Título orixinal: Harry Potter and the Deathly Hallows: Part I
País: Reino Unido
Productora: Warner Bros. Pictures
Director: David Yates
Guión: Steve Kloves
Reparto: Daniel Radcliffe, Rupert Grint, Emma Watson, Ralph Fiennes, Bill Nighy, John Hurt, Rhys Ifans, Helena Bonham Carter, Robbie Coltrane, Imelda Staunton, Jason Isaacs, Miranda Richardson, Warwick Davis, Alan Rickman, Maggie Smith, Brendan Gleeson, Ciaran Hinds, Timothy Spall, David Thewlis, Julie Walters, Tom Felton, Bonnie Wright, Jamie Campbell Bower, Richard Griffiths, Matthew Lewis, Evanna Lynch, Fiona Shaw, Helen McCrory, David O’Hara, Natalia Tena.
Arriba tedes o trailer da película. Que disfrutedes!
Hoxe celébrase o DÍA INTERNACIONAL DOS NEN@S. Os Dereitos do Neno (ou Dereitos da Infancia) son dereitos que posúen os nen@s e adolescentes polo simple feito de nacer. Son inalienables, irrenunciables, innatos e imprescindibles para unha boa infancia.
Para coñecelos, aquí tes ete vídeo elaborado por alumno@s de 3ºESO do CPI "Condesa de Fenosa" de Ares (A Coruña).
Aurora austral / NASA
Imaxes como a que vedes, son tomadas dende a Estación Espacial Internacional (ISS), concretamente dende un habitáculo acristalado que foi instalado no pasado mes de febreiro.
A imaxe é unha aurora austral. As auroras polares son un fenómeno en forma de brillo ou luminiscencia que aparecen no ceo nocturno, usualmente nas zonas polares, aínda que poden aparecer noutras partes do mundo por curtos períodos de tempo. Se acontecen no hemisferio norte noméanse como aurora boreal e se acontecen no hemisferio sur, como é o caso da nosa imaxe, aurora austral.
As auroras acontecen cando os ións (partículas cargadas) do vento solar chocan cos átomos de osíxeno e do nitróxeno na atmosfera superior. Os átomos son excitados por estas colisións e emiten típicamente a luz mentras que volven ao seu nivel de enerxía orixinal. A luz crea a aurora que vemos.
FONTE:NASA: earthobservatory.nasa.gov
Posta de Sol no Ócéano Índico/NASA
Onte falabamos dun habitáculo acristalado do que disón a ISS (Estación Espacial Internacional). Aquí a tedes:
Vista desde o interiord a ISS / AP
Esta plataforma de observación permite ter unha visión panorámica da Terra dende o espazo. Se onte amosaba unha aurora austral, a de hoxe non se queda atrás pola súa fermosura: unha posta de Sol no Océano Índico.
Hoxe, 25 de novembro, celébrase o DÍA INTERNACIONAL CONTRA A VIOLENCIA DE XÉNERO.
Neste día preténdese facer un chamamento á cidadnía para erradicar esta "lacra".
O vídeo superior está feito con fotos da exposición do Instituto da Muller "18 Segundos". O fotógrafo Iván Hidalgo, coa dirección artística de Alejandro Marcos, retrataron a 18 actrices, comunicadoras, deportistas e personaxes de amplo recoñecemento público.
Non a violencia contra a muller!
Rhea é asegunda lúa máis grande de Saturno, despois de Titán.
A noticia sobre este satélite é que segundo publica a versión dixital da revista Science, ten unha atmosfera con osíxeno e dióxido de carbono.
O achadego poi posible grazas a sonda Cassini, que orbita Saturno. Trátae dunha misión conxunta da NASA, a Axencia Espacial Europea (ESA) e a Axencia Espacial de Italia (ASI).
Os científicos afirman que se trata dunha atmosfera extremadamente delgada. A densidade do osíxeno é moi inferior ao que hai na Tierra.
FONTE: El Mundo
Viñeta de Davila, do xornal Faro de Vigo, onde se parodia á xente da capital "castelán" falante, que se leva sorpresas no rural cos "galego" falantes.
Comparativa de tamaños/Science
De todos é coñecido a teoría da extinción dos dinosaurios hai 65 millones de anos, debido ao impacto dun meteorito sobre a Terra, o que fixo posible que os mamíferos conquistaran o planeta. Agora, nun estudo, no que participaron 20 investigadores de todo o mundo publicado na revista Science, revela que estes mamíferos chegaron a ser mil veces máis grandes do que foran no Xurásico e moito máis rápidamente do que se pensaba.
Este estudo, é o primero no que se demostra un patrón de crecemento no tamaño dos mamíferos, pero tamén confirma que o ecosistema foi capaz de reaxustarse con relativa velocidade. Así explíca que cando os dinosaurios desapareceron non había ninguén que comera a vexetación. Era unha fonte aberta de alimentación e os mamíferos comenzaron a aproveitala de forma eficiente, ata chegar a ser grandes herbívoros. Se os dinosaurios se extinguiron hai 65 millóns de anos, bastaron 25 millóns de anos para que animais de grandes dimensións volveran a ocupar o espazo que quedara baleiro.
Según os datos, os mamíferos, que non pesaban máis de 10 quilos cando compartían territorio cos grandes saurópodos, chegaron a pesar ata 17 toneladas.
O pasado venres 27, finou en Vigo, aos 97 ansos de idade, o patriarca das Letras Galegas: Francisco Fernández del Riego.
Nacido en Vilanova de Lourezá-Lugo, en 1913, foi un intelectual galeguista e presidente da Real Academia Galega (RAG) entre 1997 e 2001.Ensaísta e crítico literario, formou parte da xeración de intelectuais xurdidos ao redor do grupo Nós. Foi un dos principais artífices do Día das Letras Galegas que dende 1963 homenaxea cada 17 de maio a un escritor galego xa falecido. Se queres profundizar na vida e obra deste insigne galego pincha aquí.
Dencase en paz!
Utiliza este buscador:
Si no encuentras lo que buscas escrbenos un comentario.
Algunos sitios recomendados