vgomez

Problema-solución / Imaxe: marketingdirecto.com/

Lembrades a pregunta do problema? CANDO É O ANIVERSARIO DE CARME?

Resolvéstelo? Imos ver a solución:

Primeiro temos que pescudar é se Ana coñece o mes ou o día. Se o que sabe é o día, non podería ser o 18 nin o 19, que son os únicos que non se repiten. Como o resto de días repítense en diferentes meses, non hai posibilidade de que Beatriz saiba a data do aniversario como ela mesma afirma. Así pois, debe ser Ana quen coñece o mes.  

Da primeira premisa, sabemos que Ana está segura de que Beatriz non sabe cando é o aniversario, polo que maio e xuño deben ser descartados (o día 19 soamente aparece en maio e o día 18 só aparece en xuño).  

Noutras palabras, se Ana elixise maio ou xuño como resposta, non podería estar segura de que Beatriz non coñecía a data do aniversario, posto que Beatriz podería elixir o 18  ó 19.  

Seguindo con esa premisa, Beatriz sabe que maio e xuño están descartados. Por tanto, debe ser o 16 de xullo, o 15 de agosto ou o 17 de agosto (non pode ser o 14 porque se non, non o sabería).  

Como Ana tamén pode xa estar segura da data, debe saber que é xullo. Se fose agosto, non podería estar segura debido a que hai dúas datas neste mes, o 15 e o 17.

Por tanto, a data do aniversario é o 16 de xullo.

FONTE: zientzia-astea.org/es

7 de decembro: Lúa Nova

15 de decembro: Cuarto Crecente

21 de decembro: Comeza o Inverno

22 de decembro: Lúa Chea

29 de decembro: Cuarto Minguante

Chuvia de meteoros: Xemínidas: do 7 ao 17, con máximo nas noites do 13 e 14.É unha chuvia de actividade alta (120 meteoros/hora). O “responsable” é o asteroide Faetón, e a choiva aparece no ceo nocturno cando Terra choca contra o “po” da súa  órbita a unha velocidade relativa de 35 km/s.

O anisakis é un xénero de  nematodos parasito, cuxo ciclo vital afecta os peixes e mamíferos mariños, nos que pode producir lesións no seu tubo dixestivo. Son prexudiciais para os seres humanos e causan anisakiasis.

No vídeo superior tes toda a información sobre este tema. Presta atención, está en xogo a túa saúde!

Oh non! Este coello parece que se lamenta dicindo: pero que fixen? Autor: Daniel  Friend/Comedy Wildlife Photo Awards

Desde a infancia, o reino animal sempre se mostrou maxestuoso e cheo de elegancia. Pero esa  idealización tan seria da natureza dista moito do que promoven os Comedy Wildlife Photo Awards. Este concurso pretende conseguir, a través dunha mirada máis lúdica e entretida, a conservación de todas as especies no planeta. Desta forma, a risa convértese na arma máis poderosa de concienciación ambiental.

O premio en xogo é un trofeo artesanal feito por persoas con discapacidade nun taller de Dar é Salaam (Tanzania), ademais dunha semana de safari para dúas persoas en  Kenya.

Os  Comedy  Wildlife  Photo  Awards chegan cargados de imaxes salvaxes e incribles. Aquí tes os finalistas deste ano. Para velos preme AQUÍ.

FONTE: muyinteresante.es e comedywildlifephoto.com

Celebrando a victoria / Imaxe: Raúl Martínez/EFE/elmundo.es

Ata agora, España só tiña dúas Copas do Mundo de fútbol, ambas na categoría masculina: a lograda pola  sub-20 en Nixeria en 1999 e a que chegou en 2010 en Sudáfrica. Ao fútbol feminino español faltáballe un Mundial, e as mozas da selección  sub-17 lográrono onte ante México na final en Montevideo (2-1).

O fútbol feminino sempre foi deixado de lado e incluso mal visto. Lembro na nosa localidade cando as nenas, inluída a miña filla, xogaban nun equipo mixto (U.D A Guía). Posteriormente formouse un equipo feminino (C.U.D. Unión Guardesa). Deles sairon algunhas xogadoras de ámbito nacional.

Dende aquí quero rendirlle unha homenaxe a esas loitadoras. Parabéns!

Ranga Yogeshwar é o divulgador científico máis prestixioso de Alemaña. Licenciado en física, durante 25 anos conduciu un dos programas de divulgación máis exitosos da televisión alemá. Ao longo da súa traxectoria profesional, recibiu máis de 60 premios, entre os que destacan un doutoramento honorario da Universidade de  Wuppertal, a Cruz Federal de Mérito da RFA, a Orde do Mérito do Estado de  Renania do Norte-Westfalia e a Orde de Mérito do Grand-Duchei de Luxemburgo. No seu libro ‘Próxima estación: futuro’, arroxa unha mirada optimista respecto a todas as posibilidades que ofrece a tecnoloxía, á vez que alerta da necesidade de establecer unhas normas éticas que a regulen: “Coa intelixencia artificial, poderiamos acabar dándonos conta de cal é o noso verdadeiro valor como humanos”, conclúe. Yogeshwar, entende a educación como o vehículo principal para converternos na persoa que queremos ser. “A educación é moito máis que aprender algo para ter un traballo, proporciónanos unha visión do mundo. Temos que aprender a vivir nun mundo cambiante, e iso significa que habemos de ter unha educación máis sutil, diferente á educación que coñecemos e coñecemos nas nosas escolas”, sostén.

Xogaríaste a cea de Nadal coa túa familia? Esta é a premisa da que parte IKEA para tratar de dar a badalada co seu anuncio de Nadal. Co obxectivo de remover conciencias e tratar de facer ver o que moitas veces tápanos a rutina do día a día, o xigante sueco seleccionou a catro familias reais para xogar a Familiarizados.

Nunha sala escura, na que só están iluminadas as catro mesas onde sentarán os participantes, as catro familias toman asento entre risas. Cada un deberá responder a unha pregunta, no caso de non facelo correctamente deberá abandonar a mesa. Mentres as preguntas son referentes a redes sociais,  instagram ou xente famosa todo vai como a seda. O problema comeza cando as preguntas cambian e son referentes a membros da propia familia: Onde se coñeceron os teus pais?, que carreiras estudou a túa avoa?, cal é o grupo favorito do teu fillo?, cal é o soño que queda por cumprir á túa muller?... son algunhas das preguntas que nunca tiveron resposta e que acabaron por baleirar todas as mesas.

O emotivo vídeo vén con mesaxe incluída: desconecta para volver conectar, que convida deixar o móbil ao carón e gozar da compañía familiar, a reformular o sentido que lle estás dando á túa vida, porque non hai nada máis real... que a familia.

Unha boa reflexión!

O que libro que hoxe comento, leva anos na estantería e forma parte dun lote que me regalaron da autora Bárbara Wood (Lancashiete-Inglaterra, 1947).

O libro é cuestión é "ARMONÍA ROTA" (Grijalbo Mondadori, S.A. - Barcelona,1998) Nela mestúrase intriga, acción en un toque romántico, para min algo excesivo, aínda que ben xustificado.

O seu argumento é: Charlotte Le, neta da fundadora de Harmonía  Biotec, unha empresa especializada en fármacos naturais procedentes de China, está arrepiada. Alguén está a tratar de  chantaxeala  envenenando os seus produtos. É entón cando acode ao seu rescate Jonathan, un vello amor da infancia e experto en informática que a axudará a revelar a identidade do  extorsionador.

Merece a pena lelo!

Propóñoche o seguinte problema: OS CORTES DA TORTA

É moi sinxelo comprobar que, se realizamos un corte recto a unha torta, obtemos dous anacos. Cun segundo corte recto que cruzamento o anterior, conseguimos catro anacos e cun terceiro corte recto podemos chegar a sete anacos de torta.

Cal é o maior número de anacos que se poden conseguir con sete cortes rectos? Podes deducir unha regra xeral?

FONTE: zientzia-astea.org/es

Problema-solución / Imaxe: marketingdirecto.com/

Lembrades a pregunta do problema? Cal é o maior número de anacos que se poden conseguir con sete cortes rectos? Podes deducir unha regra xeral?

Resolvéstelo? Imos ver a solución:

Con cada corte engádense tantos anacos como o número de corte porque a última sección pode cortar como máximo unha vez a cada unha das liñas anteriores. Así, co segundo corte súmanse dous, co terceiro corte súmanse tres, co cuarto corte súmanse catro e así sucesivamente.

Con sete cortes, o número total de anacos é:

1 + 1 + 2 + 3 + 4 + 5 + 6 + 7 = 29

A fórmula xeral, con n cortes, é:

1+ n(n+1)2

FONTE: zientzia-astea.org/es

Lodo do COP24 / Imaxe: palaneta.com

Hai tan só 14 días, a Organización das Nacións Unidas (ONU) anunciou un novo récord nos niveis de gases de efecto invernadoiro na atmosfera. A concentración de dióxido de carbono (CO₂) rexistrada en 2017 foi de 405,5 partes por millón. O noso planeta só estivo exposto a unha cifra similar fai entre tres e cinco millóns de anos. O planeta enfróntase ao reto de que a humanidade reduza os niveis de emisións. 192 países ratificaron o chamado Protocolo de Kioto para conseguilo. En Europa reúnense, dende onte, máis de 3.000 persoas de 197 Estados Membros. É a Conferencia das Partes (COP24), a tamén chamada Cume do Clima, que se celebra dende o pasado luns, día 3, ao 14 de decembro en  Katowice (Polonia). A súa misión, chegar a acordos, intercambiar ideas e poñer en práctica as propostas definitivas que diminúan o quecemento global.

Os antecedentes da  COP24 remóntanse ao Cume da Terra celebrada en Río de Xaneiro (Brasil) en 1992 e o posterior Convenio Marco da ONU que entrou en vigor en 1994. Este foi o xerme do Protocolo de Kioto establecido en 1997 para reducir as emisións dos gases de efecto invernadoiro responsables do quecemento global. O primeiro convenio vinculante para esta proposta foi o Acordo de Paris asinado en 2015, que establece unha serie de medidas a aplicar en 2020, cando acabe a vixencia do Protocolo de Kioto. Cada ano celébrase unha conferencia das partes (COP), que chega á súa edición número 24 en Polonia, tras a anterior  COP23 de 2017 que tivo lugar en  Bonn (Alemaña).

A meta destas alianzas é conseguir que o aumento da temperatura global non supere máis de 2 graos centígrados a temperatura que a Terra tiña antes da industrialización. Dadas as últimas investigacións sobre o quecemento global e as súas consecuencias, existe ademais un obxectivo máis estrito que os expertos fixan en 1,5 graos centígrados. Cada país comprometeuse a non superar unhas cotas de emisións distintas e que dependen do seu grao de desenvolvemento, aínda que existen tamén acordos de normas conxuntas, como as que dita a Comisión Europea.

Veremos a que conclusión reais chegan, e que non queden só en recomendacións!

FONTE: Mar de Miguel/elmundo.es